Το ημερολόγιο του τρόμου

«Ο απαγωγέας βρίσκεται όρθιος ανάμεσα στη δεύτερη και τρίτη σειρά του

λεωφορείου. Οπλίζει. Πυροβολισμοί. Σκύβω στη θέση μου όσο πιο χαμηλά γίνεται

και κλείνω τα αυτιά μου. Ακούω φωνές και πυροβολισμούς. Διαρκούν λίγα λεπτά.

Στρέφω το βλέμμα μου προς το εσωτερικό του λεωφορείου χωρίς να σηκωθώ καθόλου.

Βλέπω τον απαγωγέα πεσμένο στα γόνατα, αίμα βγαίνει από το στήθος του. Τα

μάτια του τρεμοπαίζουν». Έξω από το Ελμπασάν, ώρα 06.45…

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Γραφείο Βόρειας Ελλάδας

Τις συγκλονιστικές ώρες που έζησε ακριβώς πριν από ένα χρόνο στο λεωφορείο του

ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, ως όμηρος του Αλβανού απαγωγέα Φλαμούρ Πίσλι, μεταφέρει η

23χρονη Νέλλη Καρατσώρη σε σειρά χειρογράφων της που εξασφάλισαν «ΤΑ ΝΕΑ» και

αναμένεται να εκδοθούν σε βιβλίο. Η νεαρή σπουδάστρια διαφήμισης και τώρα

ερευνήτρια αγοράς, μέσα σε 56 σελίδες, αποτυπώνει λεπτό προς λεπτό τις

δραματικές ώρες που έζησαν οι οκτώ όμηροι του νεαρού αλλοδαπού, που ήθελε «να

αποδείξει ότι μπορεί να κάνει κάτι μεγάλο, πως είχε δηλαδή κότσια», όπως λέει

χαρακτηριστικά στην περιγραφή της.

Ένα χρόνο μετά, η έρευνα της Δικαιοσύνης παραμένει «μπλοκαρισμένη» και βασικά

ερωτήματα γύρω από τις αιτίες της λεωφορειοπειρατείας, που συγκλόνισε το

πανελλήνιο το διήμερο 27-28 Μαΐου 1999, μένουν αναπάντητα. Η δυσαρέσκεια

εκφράζεται ακόμη από τους ομήρους που είδαν μπροστά στα μάτια τους να πέφτει

νεκρός από σφαίρες Αλβανού αστυνομικού ο 28χρονος όμηρος Γιώργος Κουλούρης, το

τραγικό θύμα της απαγωγής.

Ψύχραιμη

Σκληρή η ίδια και «τέρας ψυχραιμίας», όπως επιμένει μιλώντας στα «ΝΕΑ»,

περιγράφει τις συνθήκες της απαγωγής και την κατάσταση που επικρατούσε μέσα

στο λεωφορείο. «Πιστεύω ότι η καταγραφή ενός τέτοιου γεγονότος έχει να πει

πολύ περισσότερα από ό,τι μια βιαστική ανάλυση που δεν οδηγεί σε ασφαλή

συμπεράσματα», τόνισε η Νέλλη Καρατσώρη.

«… Συστήνεται, προλογίζει την πράξη του και ζητά ένα κινητό. Τον λένε

Αντώνη. Κάποιοι στο Σχολάρι δεν του φέρθηκαν καλά και τώρα ήρθε η ώρα να

πληρώσουν. Το ξέρει πως οι συγκεκριμένοι που είμαστε εδώ μέσα δεν του κάναμε

κακό αλλά ήταν της τύχης μας σήμερα», αναφέρει στην αρχή των χειρογράφων της η

23χρονη αποτυπώνοντας με κάθε λεπτομέρεια το περιστατικό.

Είναι η πρώτη αναφορά για τους λόγους που οδήγησαν τον Πίσλι να απαγάγει τους

επιβάτες του λεωφορείου. Λόγοι που διερευνώνται ακόμη στην προκαταρκτική

έρευνα που ανασύρθηκε από το αρχείο και διενεργεί ο πταισματοδίκης

Θεσσαλονίκης. «Για να εκδικηθούν τον αδερφό του τον κατηγόρησαν για εμπόριο

όπλων. Προσκόμισαν στην αστυνομία τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία και έτσι

αυτός βρέθηκε στο μεταγωγών», συνεχίζει στην καταγραφή η 23χρονη.

Τα όπλα

Αυτό αποτελεί και τον λόγο που ο απαγωγέας ζητούσε επίμονα μέσα από το

λεωφορείο να του φέρει η αστυνομία τα όπλα. Όπως αποκαλύπτεται εκ των υστέρων,

καταδικάστηκε για την κατοχή Καλάσνικοφ, που βρέθηκε σε βόθρο βιοτεχνίας στις

29 Σεπτεμβρίου 1998. Σύμφωνα με την έκθεση της αστυνομίας, το όπλο αυτό ήταν

άχρηστο. «Παρουσιάζει εκτεταμένη οξείδωση και δεν φέρει ελατήριο επικρουστήρα

και το πίσω μεταλλικό κάλυμμα», αναφέρεται στην έκθεση. «Έτσι όπως

περιγράφεται η κατάστασή του όχι απλώς δεν μπορεί να εκπυρσοκροτήσει, αλλά

ούτε να οπλίσει», αποφάνθηκε οπλουργός του Στρατού.

Οι διάλογοι που μεταφέρει, το κλίμα των άτυχων επιβατών, οι διαπραγματεύσεις

με τον πρόεδρο του ΚΤΕΛ, τους δημοσιογράφους και την αστυνομία, είναι

συγκλονιστικά και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές του επεισοδίου. «Ανακοινώνει

πως θα ζητήσει 50.000.000 δραχμές να του δώσουν, να δει τα όπλα και από εκεί

και πέρα δεν θέλει τίποτε άλλο. Θεωρεί το ποσό μικρό αλλά ικανοποιητικό για να

κάνει μετά τη ζωή του στην Αλβανία όπου μας τονίζει ότι θα πάμε για να μας

αποζημιώσει για την ταλαιπωρία».

Η νεαρή που ήταν δίπλα στον Αλβανό στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής αφήνει

σαφείς αιχμές και για τα επιχειρησιακά σχέδια σωτηρίας της αστυνομίας. «Όλοι

αναφέρονται στη ζωή μας, μα πώς θα την εξασφαλίσουν, τι κάνουν για να μας

σώσουν; Ποιος κοροϊδεύουν, εμάς ή τους εαυτούς τους, με ενέργειες που δεν

οδηγούν στη ζωή αλλά αντίθετα», γράφει η νεαρή. «Οι όμηροι από μόνοι τους

κατάφεραν να απελευθερώσουν τέσσερις ομήρους…», συνεχίζει.

«Κομπάρσοι»

Οι παράλογες απαιτήσεις του απαγωγέα, όπως να δει τον… Πρωθυπουργό Κώστα

Σημίτη και να τηλεφωνήσουν στον… αστρολόγο του, αλλά και ο ρόλος των

δημοσιογράφων στο επεισόδιο περιγράφονται από τη Νέλλη Καρατσώρη. «Τα φλας

ανάβουν ξανά και ξανά. Η on bus συνέντευξη συνεχίζεται κανονικά. Ο βασικός

πρωταγωνιστής βρίσκεται στα φόρτε του. Οι υπόλοιποι απλώς κομπάρσοι που

παίζουν το ρόλο του παρατηρητή», καταγράφει.

Τα συναισθήματα ανάμεικτα, μετά τον φόβο η αγωνία και μετά η προσμονή. Η

23χρονη, που αναφερόμενη στον εαυτό της επισημαίνει πως δεν έκλαψε από φόβο

για να μην του δώσει δικαίωμα, τολμάει και απευθύνεται στον κακοποιό. «Δεν

μιλάει κανείς, η σκέψη όμως είναι μία. Να μην πάμε στην Αλβανία. Ξεχνάω

οτιδήποτε άλλο και αποφασίζω να του μιλήσω. Με τη λογική δεν έχουμε πετύχει

τίποτα, οπότε ένα πράγμα έχει απομείνει, να καταφέρω να αγγίξω ευαίσθητες

χορδές που δείχνει ότι έχει…».

Πώς τον σκότωσε η Αστυνομία

Ο νεαρός απαγωγέας που κρατούσε επί 12 ώρες απασφαλισμένη μία χειροβομβίδα

χαρακτηρίζεται από τις κινήσεις του παράλογος και στο τέλος της τραγικής

διαδρομής, μετά την είσοδο στην Αλβανία, φοβισμένος. «Ανάμεσα στα δύο φυλάκια

η στάση του αλλάζει τελείως. Ο προκλητικός και φωνακλάς τύπος που γεμάτος

ειρωνεία αντιμετώπιζε τις καταστάσεις εξαφανίζεται και τη θέση του παίρνει

ένας φοβισμένος άνθρωπος που δεν μπορεί να κάνει πίσω και απλά κρύβεται».

Η εξιστόρηση της λεωφορειοπειρατείας ολοκληρώνεται με τη δολοφονία του

Αλβανού, αλλά και του άτυχου Γιώργου Κουλούρη. «Δύο άτομα που φοράνε κανονικά

ρούχα με μαύρες ανεβασμένες κουκούλες μέχρι το μέτωπο με ρωτούν στα ελληνικά:

«Αυτός είναι ο Αλβανός;». Ανεβοκατεβάζω το κεφάλι καταφατικά. Τα μάτια του

απαγωγέα τρεμοπαίζουν. Αυτός που είναι πάνω από το κεφάλι του τον σημαδεύει με

περίστροφο στον κρόταφο και τον πυροβολεί τρεις φορές. Η εικόνα τους πύρινα

αποτυπώνεται στο μυαλό μου», γράφει η Νέλλη Καρατσώρη.

Μια εικόνα που όμως ακόμη επίσημα δεν έχει γίνει γνωστή, καθώς οι αλβανικές

Αρχές δείχνουν απροθυμία να απαντήσουν για τον αστυνομικό που πυροβόλησε τον

άτυχο όμηρο, προκειμένου να αποδοθούν ­ σε διακρατικό επίπεδο ­ ευθύνες.