Κοινοτικοί πόροι και μύθοι

Είναι γνωστό πως υπάρχουν πολλοί μύθοι, και χίμαιρες που ταλανίζουν τον

δημόσιο βίο της χώρας. Τέτοια προϊόντα ευδοκιμούν και στον χώρο των γνωστών

«πακέτων» κοινοτικής βοήθειας. Π.χ., ο μύθος της «απορρόφησης». Άφθονο μελάνι

έχει χυθεί για τον κίνδυνο απώλειας πόρων από την Ε.Ε. Και το μελάνι χύθηκε

από την πρώτη στιγμή ­ το 1994 ­ ωσάν επρόκειτο η χώρα μας να χάσει πόρους

πριν καν αυτοί εγκριθούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Πέντε χρόνια μετά, το

μοτίβο παραμένει αναλλοίωτο. Αναμένεται δε νέα υποτροπή της ασθένειας με την

επικείμενη έλευση του Γ’ Διαρθρωτικού Πακέτου για την περίοδο 2000-2006. Πώς

θα απορροφηθεί το Γ’ Πακέτο, που είναι και μεγαλύτερο από το δεύτερο, ερωτούν

ήδη ορισμένοι ανησυχούντες.

Το σοβαρότερο, όμως, δεν είναι το βάσιμο ή μη των ανησυχιών. Το πρόβλημα είναι

ότι η συγκεκριμένη φιλολογία συσκοτίζει ­ πιθανά σκοπίμως ­ τον ουσιαστικό

προβληματισμό που πρέπει να αναπτύσσεται. Και ο προβληματισμός αυτός δεν

μπορεί παρά να αφορά το πώς αξιοποιούνται οι πόροι που μας διατίθενται και όχι

βέβαια το πώς «απορροφούνται». Η ορθή αξιοποίηση προϋποθέτει στρατηγικό

σχεδιασμό σωστό προγραμματισμό, σχεδιασμό των δράσεων και έργων, ορθή εφαρμογή

των διαδικασιών, διαφανή διαχείριση και αποχή από πελατειακές και συντεχνιακές

σκοπιμότητες και μικροσυμφέροντα.

Όλα τα παραπάνω δεν έχουν σχέση με τον όρο «απορρόφηση». Η «απορρόφηση» δεν

είναι αυτοσκοπός. Αλλιώς δημιουργείται η αντίληψη στην ελληνική κοινωνία πως

το όλο θέμα είναι η κατανάλωση κάποιας νοητής πίτας. (Όπως με πολύ χιούμορ

είχε σχολιάσει κάποιος κωμικός όταν εγκρίθηκε το Β’ Πακέτο: «Πόσα χιλιάρικα

αντιστοιχούν σε κάθε Έλληνα, να μας τα μοιράσουν να τελειώνουμε»). Αντίθετα, η

στάση που δίνει την έμφαση στην ορθή αξιοποίηση με εργαλεία τον σχεδιασμό και

προγραμματισμό, ακόμη και εις βάρος της απορρόφησης, είναι αυτή που πρέπει να

επικροτείται. Αποτέλεσμα της είναι το γεγονός ότι κατά την περίοδο του Β’

Πακέτου Delors η οικονομία σημειώνει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και πραγματικής σύγκλισης.

Επιμύθιο: Η απορρόφηση αποτελεί εύκολο εγχείρημα. Η χρήση των κοινοτικών

κονδυλίων για την επίτευξη κοινωνικού και αναπτυξιακού οφέλους είναι η

πραγματική πρόκληση.