Σαν βγω απ’ αυτήν τη φυλακή…

«Αφήστε με επιτέλους να ζήσω ελεύθερος. Δώστε μου μία ευκαιρία και

δοκιμάστε με… Στο κάτω – κάτω η φυλακή δεν μπορεί να μου προσφέρει τίποτα πλέον…».

Στη φωνή του Βαγγέλη Ρωχάμη, από τις Φυλακές Κορυδαλλού, του «μετρ των

αποδράσεων» και θρύλου των ελληνικών φυλακών, είναι φανερό το παράπονο αλλά

και η ελπίδα. Παρά και την τελευταία απορριπτική απόφαση ­ την πέμπτη κατά

σειράν ­ του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά, στην αίτησή του για υφ’ όρων

απόλυση, ο Βαγγέλης Ρωχάμης δεν αντιστέκεται στον πειρασμό να κάνει σχέδια για

την ημέρα που η πόρτα των φυλακών θα κλείσει πίσω του. Η αγωνία του είναι αν

θα πείσει και τους δικαστές για τις καλές του προθέσεις για επανένταξη, αφού

όπως φαίνεται τους υπόλοιπους μέσα στη φυλακή τούς έχει πείσει από καιρό. Παρά

τις θετικές εισηγήσεις, όμως, τόσο των διευθυντών των φυλακών όσο και των

κοινωνικών λειτουργών και η τελευταία απόφαση του Συμβουλίου πριν από ένα μήνα

ήταν και αυτή απορριπτική. Όμως και πάλι ο Βαγγέλης Ρωχάμης δεν «το έβαλε

κάτω» και μέσω της δικηγόρου του κ. Φωτεινής Βερνέζη, άσκησε έφεση κατά της

απόφασης, την οποία τώρα μελετάει ο εισαγγελέας.

«Αστείοι οι λόγοι…»

Στο σκεπτικό της τελευταίας απορριπτικής απόφασης του Συμβουλίου

Πλημμελειοδικών Πειραιά επισημαίνεται ότι:

«… Ο αιτών κατά τη διάρκεια της φυλακίσεώς του απέδρασε τέσσερις φορές και

παρέμεινε εκτός φυλακής συνολικά 2 έτη, 8 μήνες και 15 ημέρες. Το γεγονός αυτό

έχει κατά την κρίση μας ιδιαίτερη σημασία και δεν αναιρείται από την

επιδειχθείσα «καλή» διαγωγή του εντός των φυλακών, η οποία και κρίνεται ως

επίπλαστη και εικονική, προκειμένου να τύχει του ευεργετήματος της υφ’ όρου απολύσεως».

Και προστίθεται στο σκεπτικό της απορριπτικής απόφασης: «Άλλωστε θεωρείται

πολύ πιθανόν ότι σε περίπτωση αποφυλακίσεώς του θα διαπράξει και νέα

αδικήματα, παρεμφερή με εκείνα για τα οποία καταδικάστηκε κατά καιρούς και για

τον λόγο αυτό κρίνεται αναγκαία η συνέχεια της κρατήσεώς του».

­ Κατά την παρουσίασή σου στο Συμβούλιο δεν προσπάθησες να πείσεις τα μέλη

του για τις προθέσεις σου;

«Πώς δεν προσπάθησα. Και μάλιστα με τον πιο σεμνό τρόπο. Τους εξήγησα ότι

είμαι αποφασισμένος να ζήσω τίμια τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου, να κάνω μια

δουλειά χωρίς να δημιουργήσω κανένα απολύτως πρόβλημα. Και πολλά άλλα ακόμη.

Όπως ότι υπάρχει οικογένεια, υπάρχουν τα παιδιά μου που με περιμένουν, πως δεν

είμαι κανένας πεταμένος και ότι επιτέλους στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει

περαιτέρω σωφρονισμός. Φυσικά, υπάρχει και το πρόβλημα της υγείας μου που

είναι το πιο σοβαρό για μένα. Το θέμα όμως είναι ότι αυτό που ζητάω δεν έχει

να κάνει με το πρόβλημα της υγείας μου, αλλά με ό,τι λέει ο νόμος. Δεν

χρειάζεται να βάλω μπροστά το πρόβλημα της υγείας μου ­ δεν το θέλω άλλωστε ­

για να πάρω αυτό που μου δίνει ο νόμος.

Ο καθένας που πάει για αναστολή την παίρνει, γιατί να μην την πάρω κι εγώ αν

την δικαιούμαι;

­ Πιστεύεις ότι τελικά θα γίνει δεκτό το αίτημά σου;

«Πρέπει να το δεχθούν. Οι νόμοι όπως ισχύουν για όλους πρέπει κάποτε να

ισχύσουν και για μένα…».

­ Έχεις σχέδια για μετά την αποφυλάκισή σου;

«Ας βγω πρώτα και σχέδια υπάρχουν πολλά. Θα πάω στο χωριό μου, το Λευκαντί και

θα ασχοληθώ εκεί. Έχω πολλά να κάνω και πάνω απ’ όλα να ζήσω με τα παιδιά μου».

«Έχω προτάσεις για ταινίες, για σίριαλ στην τηλεόραση, προτάσεις για βιβλία,

υπάρχουν πολλά, όμως τα έχω αφήσει στην άκρη όλα αυτά».

­ Εσένα τι σ’ ενδιαφέρει να κάνεις απ’ όλα αυτά;

«Μπορεί ν’ ανοίξω ένα δικό μου μαγαζί στο χωριό ή να φτιάξω μια φάρμα. Έχω τα

χέρια μου, έχω τις γνωριμίες μου δεν θα έχω πρόβλημα να τα βγάλω πέρα. Και θα

‘χω και τα παιδιά κοντά μου. Συγγενείς, φίλοι, πατριώτες έχουν αγανακτήσει μ’

αυτή την κατάσταση και με ρωτούν πώς μπορούν να με βοηθήσουν για να βγω. Τους

λέω να μην κάνουν τίποτα και πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει… Τι να μου

προσφέρει, πλέον, εμένα η φυλακή; Δεν μου πρόσφερε τόσα χρόνια… Αν μπορούσε

να δει κανείς πίσω από τις κλειστές πόρτες τι γίνεται εδώ μέσα θα έφριττε. Έχω

αηδιάσει μ’ όλα αυτά που βλέπω… Κι όμως άντεξα τόσα χρόνια. Και συνεχίζω ν’

αντέχω για να μείνω ο Βαγγέλης, αυτόν που αγαπούν οι φίλοι και όσοι πιστεύουν

σε μένα. Όμως αγανάκτησα. Δεκαοκτώ χρόνια σ’ αυτήν την κόλαση είναι πάρα πολλά…».

«Μια ευκαιρία…»

Θετική εισήγηση ­ που όμως δεν την έλαβαν υπόψη ­ στο αίτημα του Βαγγέλη

Ρωχάμη για αποφυλάκιση είχε κάνει η κοινωνική λειτουργός των Φυλακών

Κορυδαλλού κ. Πόπη Μπέλλια. Οι λόγοι που επικαλέστηκε στη θετική για

αποφυλάκιση εισήγησή της, όπως μας τους αναφέρει η ίδια, είναι:

«Επειδή η διαγωγή του στη φυλακή είναι πολύ καλή, δεν έχει τιμωρηθεί

πειθαρχικά, οι σχέσεις του είναι σωστές με το προσωπικό και τους

συγκρατουμένους του, επειδή αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας, έχει

κουραστεί από τη μέχρι τώρα περιπετειώδη ζωή του, επειδή έχει οικογένεια που

τον νοιάζεται και τον φροντίζει κι ακόμη, επειδή οι κάτοικοι της γενέτειράς

του είναι θετικά τοποθετημένοι ως προς την έξοδό του από τη φυλακή».