Αναζήτηση
|
|
ΕΙΝΑΙ ΓΟΝΟΣ: Του αείμνηστου καθηγητή Παναγιώτη Τανιμανίδη από την Ιμέρα
του Πόντου και της Κασσιανής Λαζαρίδου από το Άγνα Μάντεν του Πόντου.
ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Σε μια δημοκρατική Τουρκία στον ιστορικό Πόντο.
ΘΥΜΑΤΑΙ: Το τελευταίο ταξίδι, το 1996, στα ιερά χώματα του Πόντου με
τους 200 εκπροσώπους φορέων απ’ όλο τον κόσμο.
ΘΕΩΡΕΙ ΔΙΚΑΙΩΣΗ: Την αναγνώριση από τους διεθνείς οργανισμούς της
γενοκτονίας που έγινε εις βάρος του ποντιακού λαού και καταδίκη της Τουρκίας.
ΑΓΑΝΑΚΤΕΙ: Με τα ψέματα και την αγνωμοσύνη.
ΓΕΛΑΕΙ: Και διασκεδάζει με τους συμπατριώτες και φίλους του, με τη
σύζυγο και τα τρία παιδιά του.
Ηγείται της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων εδώ και οκτώ
χρόνια. Αρνείται να σχολιάσει την παρουσία κι άλλων σωματείων εκτός της
«δικής» του ομοσπονδίας που διοργανώνουν διαφορετικές εκδηλώσεις με τον ίδιο σκοπό.
Διαμαρτύρεται για την «αστοργία» του ελληνικού κράτους στους
επαναπατρισθέντες συμπατριώτες του, αλλά κυρίως για την αναλγησία των
τουρκικών κυβερνήσεων, επιμένει στην αναγκαιότητα της αναγνώρισης της
γενοκτονίας από τη διεθνή κοινότητα και… δεν γελά διόλου με τα ποντιακά
ανέκδοτα που θεωρεί ως «προσπάθεια υποβάθμισης του ειλικρινούς χαρακτήρα των Ποντίων».
ΕΡ.: Πρόεδρος όλων των Ποντίων;
ΑΠ.: Πρόεδρος της ΠΟΠΣ που στη δύναμή της είναι ενταγμένοι 180 σύλλογοι απ’
όλη την Ελλάδα.
ΕΡ.: Ογδόντα χρόνια μετά τη γενοκτονία πόσο δικαιωμένοι είναι οι Πόντιοι;
ΑΠ.: Ούτε ιστορικά ούτε πολιτικά έχουμε δικαιωθεί ακόμα.
ΕΡ.: Ο επαναπατρισμός;.
ΑΠ.: Τραγικό αποτέλεσμα, εξαιτίας της κατάρρευσης της πρώην ΕΣΣΔ, μα και
«χρυσή βροχή» για την Ελλάδα.
ΕΡ.: Το Εθνικό Ίδρυμα Υποδοχής – Αποκατάστασης Ομογενών πόσο βοήθησε;
ΑΠ.: Βοήθησε κυρίως τους 450 υπαλλήλους που προσέλαβε από το 1992 για να
αποκαταστήσουν τους Έλληνες της πρώην ΕΣΣΔ.
ΕΡ.: Ελληνοπόντιοι, Ρωσοπόντιοι ή απλώς Έλληνες του Πόντου;
ΑΠ.: Ελληνισμός του Πόντου – Ελληνισμός της Ρωσίας.
ΕΡ.: Δύο πατρίδες = καμιά πατρίδα;
ΑΠ.: Ιστορική πατρίδα ο Πόντος – Εθνική μας η Ελλάδα.
ΕΡ.: Τα ποντιακά σωματεία;
ΑΠ.: Θεματοφύλακες της πολιτιστικής ιδιαιτερότητας των Ποντίων και
πρωταγωνιστές για τη διεκδίκηση της δικαίωσης του ποντιακού Ελληνισμού.
ΕΡ.: Η Θεσσαλονίκη είναι καλύτερη πατρίδα για τους… επαναπατρισθέντες;
ΑΠ.: Είναι στοργική προσφυγομάνα και για τους «νεοπρόσφυγες» συμπατριώτες μας
από την πρώην ΕΣΣΔ.
ΕΡ.: Γιατί αντιδρούν οι Πόντιοι στην Ξάνθη και την Κομοτηνή;
ΑΠ.: Γιατί ουσιαστικά το ίδρυμα τούς ξέχασε και αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης.
ΕΡ.: Το θέμα των πλαστών ελληνοποιήσεων πώς αντιμετωπίζεται;
ΑΠ.: Είναι θέμα του επίσημου κράτους που καθυστερημένα ανακάλυψε το ζήτημα και
μάλλον δύσκολα μπορεί να το αντιμετωπίσει.
ΕΡ.: Πόσο οι Πόντιοι υπήρξαν θύματα ρατσισμού από τους Έλληνες;
ΑΠ.: Αρκετά στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής τους στην Ελλάδα (1923-1950), μα
η ευθύνη ανήκει κυρίως στο επίσημο κράτος.
ΕΡ.: Τα «ποντιακά ανέκδοτα» είναι μια μορφή ρατσισμού;
ΑΠ.: Προσπάθεια υποβάθμισης της δημιουργικής παρουσίας μας και του ειλικρινούς
χαρακτήρα μας.
ΕΡ.: Υπάρχει ελπίδα να πάψουν να ‘ναι «χαμένες» οι πατρίδες των Ελλήνων;
ΑΠ.: Δεν υπήρξαν ποτέ χαμένες, παραμένουν αλησμόνητες.
ΕΡ.: Προστασία των χριστιανικών μνημείων στον Πόντο. Εφικτό ή ουτοπία;
ΑΠ.: Απόλυτα εφικτό, αρκεί να υπάρχει πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού
και ευαισθησία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΕΡ.: Η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων μέρα μνήμης ή αφορμή για αναβίωση
του μίσους;
ΑΠ.: Ημέρα μνήμης και αφορμή για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
ΕΡ.: Κεμάλ Ατατούρκ;
ΑΠ.: Φιλοναζιστής, εκπρόσωπος της Οθωμανικής γραφειοκρατίας, των στρατοκρατών
και σφαγέας του Ελληνισμού του Πόντου.
ΕΡ.: Η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από τη διεθνή κοινότητα αίτημα
τιμής ή ουσίας;
ΑΠ.: Αίτημα ουσίας για την ιστορική και ηθική αποκατάσταση της αλήθειας.
ΕΡ.: Πόντιοι, Αρμένιοι, Κούρδοι. Πέραν του κοινού εξολοθρευτή, ποια είναι τα
κοινά τους;
ΑΠ.: Η ιστορική παρουσία τους στη γεωγραφική επικράτεια της σημερινής Τουρκίας
πριν από τους Τούρκους.
ΕΡ.: Γιατί στην Παναγία Σουμελά κι όχι σε μια οποιαδήποτε άλλη εκκλησία;
ΑΠ.: Καθιερώθηκε στη συνείδηση του Ελληνισμού ως σημείο αναφοράς του Πόντου.
ΕΡ.: Η ανεκδοτολογική «βλακεία» των Ποντίων είναι η άλλη μορφή της εντιμότητάς τους;
ΑΠ.: Η ανεκδοτολογική παρουσίασή μας δεν εμπεριέχει κατ’ ελάχιστο την
πραγματικότητα για τον ποντιακό Ελληνισμό.
