Εως προχθές όσοι έγραφαν πως η αξιολόγηση έχει εξελιχθεί σε ένα «4ο Μνημόνιο χωρίς χρηματοδότηση» κινδύνευαν να κατηγορηθούν για υπερβολή.

Τώρα που δημοσιοποιήθηκε το σχέδιο συμφωνίας (53 σελίδων) προκύπτει ότι η παραπάνω διατύπωση είναι εξαιρετικά επιεικής.

Η συμφωνία συνομολογεί τρία πράγματα αδιανόητα για κάθε χώρα που σέβεται τον εαυτό της.

Πρώτον, στο όνομα της αξιολόγησης του τρέχοντος προγράμματος περιλαμβάνει βαρύτατες δεσμεύσεις της Ελλάδας για μετά το πέρας του προγράμματος.

Και μάλιστα δεσμεύσεις χωρίς κανένα αντάλλαγμα, παρά μόνο την εκταμίευση της δόσης που προβλέπεται στο τρέχον πρόγραμμα!

Δεύτερον, συνομολογείται για πρώτη φορά ότι η αξιολόγηση των στόχων δεν θα προκύπτει από διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδας και δανειστών (όπως γινόταν έως τώρα), αλλά ανατίθεται ουσιαστικά στο ΔΝΤ.

Τρίτον, ακόμη κι έτσι, η παραπάνω λεόντειος συμφωνία παραμένει μια συμφωνία μεταξύ Ευρωπαίων και Ελλάδας. Η συμμετοχή του ΔΝΤ θα προκύψει από πρόσθετες απαιτήσεις που εγείρει το ΔΝΤ έναντι των Ευρωπαίων (χρέος, πλεονάσματα) και της Ελλάδας (δέσμευση της ΝΔ).

Το κείμενο της συμφωνίας έχει δυο ισχυρές πολιτικές επιπτώσεις.

Αφενός τινάζει στον αέρα την εικόνα που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση για «μια καθαρή διετία χωρίς μέτρα». Νέα μέτρα θα νομοθετήσει και για το 2018 και για το 2019 και για το 2020 –τα οποία θα εφαρμοστούν από το 2019, αν το ΔΝΤ κρίνει ότι χρειάζονται…

Καίει δηλαδή κάθε καλό σενάριο.

Αφετέρου υποχρεώνει την αντιπολίτευση να απαντήσει καθαρά. Αποδέχεται ή δεν αποδέχεται τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση για μετά το τέλος του προγράμματος;

Αν τις αποδεχτεί, ακυρώνει πλήρως τον ρόλο της και ό,τι οικοδόμησε πολιτικά από το 2016 και μετά.

Αν δεν τις αποδεχτεί, το ΔΝΤ μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα για να μην μετάσχει στο πρόγραμμα.

Τότε το δίλημμα το έχουν οι Ευρωπαίοι.

Θα δεχτούν ένα πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ ή θα οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές για να προκύψει μια κυβέρνηση που θα διαπραγματευτεί και την ολοκλήρωση του προγράμματος και την επόμενη κατάσταση;

Προτιμούν να τα κλείσουν όλα με τους σημερινούς που είναι βολικοί ή με τους επόμενους που δεν ξέρεις;

Αν όμως δεχτούν ένα πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ, αυτό σημαίνει πρόγραμμα χωρίς τίποτα για το χρέος. Το οποίο η κυβέρνηση λέει ότι δεν αποδέχεται. Μύλος!

Υπό αυτήν την έννοια, το βάρος και οι πιέσεις θα πέσουν στους ώμους του Μητσοτάκη: θέλουν να του φορτώσουν το κόστος του Τσίπρα –πριν από τις εκλογές!

Αν αντέξει, θα έχει κερδίσει και τα τελευταία γαλόνια πριν γίνει Πρωθυπουργός.

Αν δεν αντέξει, η συνέχεια επί της οθόνης.