Αν δείτε τίποτε Κινέζους σήμερα να κάνουν ακροβατικά από κεραμίδι σε κεραμίδι και από κάγκελο σε κάγκελο, μην παραξενευτείτε, όχι. Τα… ακροβατικά έχουν να κάνουν με τον αγώνα δρόμου που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ώρες πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου, του Μεγάρου της Βουλής και του υπουργείου Ναυτιλίας στον Πειραιά, και αφορά την περίφημη συμφωνία για την πώληση του ΟΛΠ στην COSCO.

Η συμφωνία πήγε στη Βουλή, αλλά οι… μελετηροί Κινέζοι το έριξαν στα… ακροβατικά διαπιστώνοντας ότι άλλα είχαν συμφωνήσει και προσυπογράψει με την κυβέρνηση, και άλλα προώθησε στη Βουλή μέσα στο νομοσχέδιο ο… μπαρουτοκαπνισμένος κυρ Θοδωρής Δρίτσας, υπουργός.

Εκείνος βεβαίως είπε στη Βουλή κάτι επικολυρικά, τα οποία λογικά θα έφερναν δάκρυα στα (σχιστά) μάτια των Κινέζων, όπως για παράδειγμα εκείνο το «Οσα εμείς οραματιζόμασταν να κάνουμε και εξακολουθούμε να οραματιζόμαστε, μας τα στέρησαν». Ή το άλλο, επίσης της ιδίας… βαρύτητος, ότι «πήγαμε στον λαό τον περασμένο Σεπτέμβριο και του είπαμε ότι χάσαμε. Ο λαός όμως μας έδωσε ξανά την ευκαιρία. Μας είπε: «Ναι. Εσείς πρέπει να συνεχίσετε». Γι’ αυτό και είμαστε στις καρέκλες και όχι γιατί θέλουμε να παραμείνουμε υπουργοί».

Οι Κινέζοι όμως, μπορεί να τρώνε ρύζι, πολύ ρύζι για την ακρίβεια, αλλά σανό δεν τρώνε. Εξού και στύλωσαν τα πόδια, απαιτώντας από το Μέγαρο Μαξίμου να «εναρμονίσει» (το λέω όσο πιο κομψά γίνεται…) το νομοσχέδιο του κυρ Θοδωρή με τη συμφωνία που υπέγραψαν, αλλιώς «άλλος για Σαγκάη τράβηξε, κι άλλος για Χονγκ Κονγκ».

Ρώτησα, σε άπταιστα ελληνικά (κινέζικα δεν γνωρίζω, δυστυχώς…) κινέζο «ακροβάτη» για το τι ακριβώς έχει συμβεί με τον κυρ Δρίτσα υπουργό:

Ο άνθρωπος, μου είπε, δέχεται μεν να ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΛΠ, την αρμοδιότητα όμως επί του λιμανιού θέλει να την κρατήσει για τον εαυτό του. Να σου το πω πιο απλά, να βάλουμε εμείς τα λεφτά, αλλά να είναι αυτός το αφεντικό!

Και γιατί δεν τον κάνει ο πρόεδρος Αλέξης λιμενάρχη να του φύγει ο καημός; Απορώ…

Καλό ταξίδι

Ρώτησα τον «Κινέζο» αν θα βρεθεί λύση. Μου εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «θα βρεθεί», διότι όπως μου είπε, «αλλιώς θα φύγουμε και θα τελειώσει το αστείο».

Από την πλευρά μου υπενθυμίζω απλώς ότι το Σάββατο ο πρόεδρος Αλέξης κάνει το… καθιερωμένο (θα εξηγήσω μετά, τι εννοώ) πολυήμερο ταξίδι στην Κίνα, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μη λυθεί το πρόβλημα με τις απαιτήσεις του κυρ Θοδωρή, του λιμενάρχη…

Το ταξίδι στην Κίνα θεωρείται «καθιερωμένο» για κάθε έλληνα πρωθυπουργό που ετοιμάζεται να… αποχωρήσει από την πρωθυπουργία! Το έχω δει να συμβαίνει και με τον Σημίτη, και με τον Καραμανλή τον δεύτερο και με άλλους. Οταν είναι να φύγει πρωθυπουργός από την εξουσία, κάνει και ένα ταξίδι στην Κίνα. Για (να αναζητήσει υποτίθεται) επενδυτές. Παίρνει και επιχειρηματίες μαζί του, αλλά δουλειές δεν γίνονται, γιατί οι Κινέζοι πουλάνε κυρίως. Και όταν αγοράζουν, αγοράζουν μόνο ό,τι βοηθάει τις πωλήσεις τους. Οπότε το ταξίδι έχει καθαρά ταξιδιωτικό χαρακτήρα. Λίγο Πεκίνο (Απαγορευμένη Πόλη, Πλατεία Τιενανμέν, καμιά βόλτα στο Σίλβερ Σίτι για «μαϊμούδες» και τα σχετικά), λίγο Σαγκάη, λίγο Σιαν για τον Πήλινο Στρατό, και επιστροφή.

Καλά να περάσουν οι άνθρωποι…

Να κλείσουν

Εμείς τώρα που μένουμε Αθήνα ασχολούμαστε με θέματα μείζονος σημασίας, όπως ποιος χρεοκόπησε τη χώρα. Κατά τη χθεσινή «Αυγή», η λίστα της χρεοκοπίας περιλαμβάνει τη ΝουΔού, το ΠΑΣΟΚ και τα ΜΜΕ που έλαβαν δάνεια από τις τράπεζες, δεν τα αποπλήρωσαν και αυτό –διασταλτικά ερμηνευόμενο –είχε ως αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει η χώρα. Παρέθεσε δε πρωτοσέλιδα και σχετικό πίνακα: η ΝΔ δεν εξυπηρετεί δάνεια… 5 εκατ. ευρώ, το ΠΑΣΟΚ… 8,7 εκατ. ευρώ –τα ΜΜΕ τα αποπληρώνουν, αλλά δεν έχει την παραμικρή σημασία αυτό.

Τούτων δοθέντων, εισηγούμαι, ανεπιφύλακτα να τιμωρηθούν πάραυτα: ήτοι να κλείσουν! Με εισαγγελική παραγγελία από αυτές που καθημερινώς εκδίδονται για ψύλλου πήδημα, και να υπάρξει και σχετική δημόσια τελετή στο Σύνταγμα! Και για τα κόμματα, και για τα ΜΜΕ. Διότι άμα χρωστάς δεν έχεις λόγο ύπαρξης σε αυτή τη χώρα επί ΣΥΡΙΖΑ, σωστά;

Το ακίνητο του Φώτη

Πολύ σωστά. Δεν θα διαφωνήσω τώρα και με τον εαυτό μου. Πολύ πάει. Δάνεια πάντως από την Εθνική έλαβε και ο ΣΥΡΙΖΑ. 8,8 εκατ. συγκεκριμένα. Βάζοντας ως υποθήκη ένα ακίνητο, το οποίο δεν του ανήκε, αλλά αν έφτανε κάποια στιγμή να το πουλήσει, θα το πουλούσε λέει μόνο στην Εθνική Τράπεζα.

Για να δούμε όμως αυτό το ακίνητο, τι είναι: πρόκειται για τα κεντρικά γραφεία του κόμματος στην Πλατεία Κουμουνδούρου. Τα οποία όμως, εξ όσων γνωρίζω –και το γνωρίζω, διότι ο ίδιος μου το είχε πει, προ διετίας –ανήκουν εξ ολοκλήρου στον… Φώτη Κουβέλη! Είχαν αγοραστεί στη δεκαετία του ’80 από έναν κεφαλαιοκράτη της εποχής, τον ιδιοκτήτη της Ιζόλα (τι θυμήθηκα κι εγώ τώρα), Γ. Δράκο, για λογαριασμό της ΕΑΡ από τους Λεωνίδα Κύρκο και Φώτη Κουβέλη. Εκλιπόντος του Κύρκου, μοναδικός κληρονόμος του κτιρίου της Κουμουνδούρου παρέμεινε ο Κουβέλης, ο οποίος «φιλοξένησε» σε αυτά τον Συνασπισμό, μέχρι που αποχώρησε το 2010 για να δημιουργήσει τη ΔΗΜΑΡ χωρίς όμως (ο ίδιος μου το έχει πει επίσης) να αποποιηθεί των ιδιοκτησιακών του δικαιωμάτων επί του ακινήτου.

Το έκανε τώρα, ενόψει της επιστροφής του και της εισόδου του στην κυβέρνηση; Του τέθηκε ως όρος η παράδοση του κτιρίου για να τον πάρουν πίσω; Αγνωστο. Αλλά πάντως, όταν έστελνε ο Τσίπρας τις «εγγυητικές» επιστολές στις τράπεζες για τα δάνεια του ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα υποσχόταν ότι θα υποθήκευε ένα ακίνητο το οποίο δεν του ανήκε.

Αυτό βέβαια, στη νομολογία κάπως λέγεται να δεις, κάπως λέγεται ρε γαμώτο, αλλά μου διαφεύγει! Αν επιμένει κάποιος πάντως, μπορώ και να το βρω…

(Και κάτι ακόμη: αν εγώ έχω ένα ακίνητο και μένει κάποιος μέσα, αυτός ο κάποιος μού καταβάλλει ένα αντίτιμο, το οποίο λέγεται ενοίκιο. Και το δηλώνω υποχρεωτικά στη δήλωσή μου. Αν δεν μου δίνει τίποτε, εγώ υποχρεούμαι να το δηλώνω αυτό στην Εφορία, και επιβαρύνομαι με τα σχετικά, διότι η Εφορία το θεωρεί δεύτερη κατοικία μου: τεκμήρια, ΕΝΦΙΑ κ.λπ. Ποιος πληρώνει τους φόρους για την Κουμουνδούρου λοιπόν; Ο Κουβέλης; Ο ΣΥΡΙΖΑ; Φαντάζομαι ότι το υπουργείο των Οικονομικών θα μπορέσει να μας ενημερώσει σχετικά –εγώ θα επανέρχομαι φυσικά μέχρι να υπάρξει μια ενημέρωση…)

Καθάρισε ο υπουργός

Μπορούμε πια να είμαστε ήσυχοι, και για τη δικαιοσύνη και για τη δικαιοκρατική κρίση της ελληνικής Βουλής: ο υπουργός Σταθάκης αποδόθηκε χθες, από 151 συναδέλφους του, πάλλευκος στην ελληνική κοινωνία. Ολα όσα συνέβησαν με εκείνον τον ειδικό λογαριασμό του Πανεπιστημίου Κρήτης, και που τον έφεραν κατηγορούμενο ενώπιον της Δικαιοσύνης με βαριές κατηγορίες, δεν ήταν παρά μια φενάκη. Ενα απατηλό όραμα. Μια υποψία χωρίς έρμα. Απεφάνθη σχετικώς η Βουλή.

Εύγε σε όλους, έχω να πω! Στον ΣΥΡΙΖΑ πρωτίστως, και στην ΠΦΑ (Πρώτη Φορά Αριστερά) ηθική που ευαγγελίζεται…