Αναζήτηση
Θεωρώ περίπου ως κατάκτηση για τη δημοκρατία και το λαϊκό κίνημα, το οποίο… επαξίως εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ, τη συνάντηση αυτή. Διότι θα μπορούσε να καλέσει ας πούμε σε συνάντηση τον υπουργό Ευκλείδη (Τσακαλώτο) που έχει «ξεματιάσει» την Ευρώπη με τις ενδυματολογικές επιλογές του, προκειμένου να διαπραγματευθεί μαζί του για το περιεχόμενο του εκλογικού νόμου.
Τι σχέση έχει ο υπουργός Ευκλείδης με τον εκλογικό νόμο; Ε, πώς δεν έχει. «Αρχηγός κόμματος» είναι κι αυτός. Επικεφαλής των 53+ είναι ο άνθρωπος. Το κόμμα μέσα στο κόμμα. Κάτι σαν shop in shop που τα απαντάει κανείς στα μεγάλα καταστήματα!..
Ο εταίρος το μαθαίνει πρώτος
Επανέρχομαι όμως στο θέμα της συνάντησης του Πρωθυπουργού Αλέξη με τον πρόεδρο Πάνο, της σοβαρής επαναλαμβάνω συνάντησης, η οποία συνταράσσει από το πρωί ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό. Η συνάντηση αυτή υποτίθεται ότι γίνεται για να αναφέρει ο ένας (ο πρόεδρος Αλέξης) στον άλλο (τον πρόεδρο Πάνο) τις προτάσεις της κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο και την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Μα αν δεν κάνω λάθος, και δεν κάνω, αυτός ο δεύτερος, ο πρόεδρος Πάνος, είναι μέλος αυτής της κυβέρνησης. Τι μας λέει λοιπόν η κυβέρνηση αναγγέλλοντας αυτή τη συνάντηση, στην οποία προσέρχεται ο τύπος και φυσικά θα κάνει και δηλώσεις εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου; Οτι παρά το γεγονός πως είναι κυβερνητικός εταίρος, διότι με τις ψήφους του κόμματός του υπάρχει η συγκεκριμένη, ιδιαιτέρως θα επαναλάβω επιτυχημένη, κυβέρνηση, ο άλλος εταίρος έπαιρνε αποφάσεις πίσω από την πλάτη του. Οτι μεθοδεύει πράγματα εν αγνοία του. Οτι γενικά τον έπιασε κορόιδο…
Εκτός πια και αν δεν συμβαίνει τίποτε από όλα αυτά. Και απλώς μας (νομίζουν δηλαδή ότι) δουλεύουν, πράγμα το οποίο θεωρώ και ως πιθανότερο…
«Τυράκι» λάιτ, 2%
Ενα άλλο πράγμα που ενδεχομένως «ακουμπάει» και τη σημερινή «πολύ σοβαρή» συνάντηση (θα σκάσω στα γέλια κάποια στιγμή με όλο αυτό το σκηνικό), είναι και το ακόλουθο: η κυβέρνηση λέει εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο, και θα το προτείνει στους συνομιλητές της, να μειώσει το πλαφόν για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή, στο 2% από 3% που είναι σήμερα.
Γιατί το κάνει υπό; Προφανώς για να διασώσει το κόμμα Καμμένου, το οποίο πλέον κινείται σε ποσοστά τα οποία θυμίζουν… πολικές θερμοκρασίες. Το δεύτερο για το οποίο εξετάζει αυτή την εκδοχή λέγεται «τυράκι» και είναι το δόλωμα για να πείσει τα μικρά κόμματα της σημερινής Βουλής να υπερψηφίσουν τον εκλογικό νόμο ώστε να συγκεντρωθούν οι απαιτούμενες 200 ψήφοι και ο νόμος να ισχύσει από τις προσεχείς εκλογές. Υπάρχουν τέτοια κόμματα; Υπάρχουν βέβαια! Είναι αυτά που κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στις δημοσκοπήσεις –και δεν είναι μόνο το κόμμα Καμμένου.
Παράθυρο με θέα στη Θράκη
Το ξέρω, την επομένη του Αγίου Πνεύματος και του τετραημέρου της αργίας αυτό που κάνω τώρα ισοδυναμεί με πρήξιμο… αδένων, αλλά δεν μπορώ να παραμείνω απαθής και να το αφήσω ασχολίαστο –εδώ μου κάθεται!
Διότι αυτή η ιστορία δεν είναι καθόλου απλή, και δεν είναι και για πλάκα. Αντιθέτως ισοδυναμεί περίπου με εθνικό έγκλημα και εγώ περιμένω να δω τι θα κάνει ο πατριώτης Καμμένος μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο. Θα προτιμήσει το προσωπικό ίδιον κομματικό όφελος ή θα αποδείξει αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι, ένας άδολος πατριώτης; Διότι το 3% καθιερώθηκε από τον Καραμανλή (τον πραγματικό, όχι τον άλλο…) για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: να μη βρεθεί κάποια στιγμή η ελληνική Βουλή να διαθέτει ένα ομοιογενές, αυθεντικό μειονοτικό κόμμα, με τις ψήφους της μουσουλμανικής κοινότητας της Θράκης –αφού πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, να τα πούμε λοιπόν.
Αυτό το 3% δεν τόλμησε καμιά κυβέρνηση να το καταργήσει στα 40 τόσα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Το ότι το συζητάει η κυβέρνηση Τσίπρα προκειμένου να διασώσει τον Καμμένο, ο οποίος δεν φαίνεται υπό τις παρούσες συνθήκες να μπαίνει στη Βουλή αφενός και αφετέρου να καταφέρει να συγκεντρώσει τον μαγικό αριθμό 200 με τις ψήφους του Λεβέντη και του Ποταμιού είναι μια ακόμη ένδειξη ότι οι άνθρωποι τα έχουν όλα γραμμένα και θυσία στον βωμό τού πώς θα παραμείνουν στην κυβέρνηση.
Παρεμπιπτόντως, ο Πρόεδρος Προκόπης, ο οποίος θήτευσε κοντά στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τι λέει γι’ αυτά τα άθλια σχέδια; Συναινεί;
Πινοτσέτ και Μαδούρο
Μέχρι να απαντήσει ο πρόεδρος Προκόπης, φαντάζομαι διά πράξεων (διά λόγων, δεν έχει την παραμικρή σημασία), ανασύρω και αξιολογώ δημόσια παρέμβαση του προέδρου Γιώργου κατά τη διάρκεια των αργιών, ο οποίος έστειλε… αδιάβαστους όσους περίμεναν ότι θα συνεργαζόταν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από το Αγρίνιο όπου βρισκόταν, αντιμετώπισε με χλεύη τις σχετικές αναφορές και έκανε και πλάκα, αναφέροντας ότι η «δουλειά» με τον Τσίπρα χάλασε στο παρά πέντε, διότι ο Τσίπρας του έδινε τρία υπουργεία και ο Γιώργος ήθελε έξι, για να τον… τιμωρήσει που ο Τσίπρας τον αποκαλούσε… Πινοτσέτ, την εποχή που εκείνος ήταν πρωθυπουργός!
Βρήκα πολύ καλή τη διάψευση γι’ αυτό και τη μεταφέρω εδώ, μήπως και διαφύγει κανενός… αλλήθωρου εκ των στελεχών του Κινήματος. Κατά τα λοιπά, Γιώργο μου, ένα λάθος έκανες: Πινοτσέτ εκείνος τότε, πες τον κι εσύ Μαδούρο τώρα να ισιώσει!..
Η Μελωδία της Αποτυχίας
Εγώ το περίμενα ότι ο Τσίπρας, η κυβέρνησή του, μερικά απίθανα αγόρια τύπου Σπίρτζη θα εμπνεύσουν τον πολιτισμό της χώρας, και ιδού που η επαλήθευση ήρθε άμεσα. Μετά τα λαϊκότροπα δημώδη που έγιναν στο άψε σβήσε για το δράμα που βιώνει ο υπουργός «τύφλα να ‘χει ο Βασιλάκης ο Καΐλας» Σπίρτζης, και κυκλοφορούν ήδη από στόμα σε στόμα, τραγουδοποιός ονόματι Κωστής Μαραβέγιας έγραψε τραγούδι αφιερωμένο σχεδόν αποκλειστικά στον πρόεδρο Αλέξη, ο οποίος ήρθε από τα αριστερά και… πονηρά για να τα πάρει όλα και να τα κάνει μπάχαλο και άλλα πολλά και ωραία!
Συγχαίρω πραγματικά τον νέο τραγουδοποιό για την καινούργια δουλειά του και θέλω να ελπίζω ότι αυτή θα αποτελέσει κίνητρο και για άλλους συναδέλφους του να ασχοληθούν με την ίδια θεματολογία, η οποία προσφέρει αφειδώλευτα εμπνεύσεις. Επί τη ευκαιρία, τι κάνουν ας πούμε τα Ημισκούμπρια; Ο Τζιμάκος ο Πανούσης; Ο φίλος μου ο Σταμάτης Κρανουνάκης που έχει απογοητευθεί πολύ από τους συντρόφους συριζαίους;
