Αναζήτηση
Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί τους…
Οι δημοσιογράφοι, όπως συχνά υποστηρίζω, δεν είναι καλοί άνθρωποι. Μη δουν, ας πούμε, να έχει σουξέ κάποιος, αμέσως να τον κηλιδώσουν –σαν δεν ντρέπονται! Με την έννοια αυτή αντιλαμβάνομαι πλήρως την προσπάθεια ορισμένων να μας πείσουν για τη σχέση που (τάχα μου) έχει ο παγκόσμιος κεφαλαιοκράτης Τζορτζ Σόρος (μεγάλη φωτογραφία), που χαίρεται στην αναμπουμπούλα των κρίσεων όπως ο λύκος –γιατί πραγματοποιεί τρελές κονόμες -, με το αριστερό αγόρι Αλέξη! Τους σχετικούς ανυπόστατους (θέλω να ελπίζω) ισχυρισμούς υποστηρίζει το κατά τα άλλα έγκυρο γερμανικό οικονομικό περιοδικό «Wirtschaftswoche», το οποίο σε πορτρέτο του ουγγρικής καταγωγής κεφαλαιοκράτη Σόρος υποστηρίζει τα ακόλουθα, τα οποία μεταφέρω εδώ προκειμένου να υπάρξει από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ μια ισχυρή και συνάμα σκληρή απάντηση:
«Ενας άλλος θεωρητικός του ΙΝΕΤ (πρόκειται για ένα think tank που δημιούργησε ο Σόρος το 2009), ο Τόμας Φέργκιουσον από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, συμμετείχε σε πάνελ στη Νέα Υόρκη με εκπροσώπους του ελληνικού αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, καθώς είχε προσκληθεί σε συζήτηση στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας ανέπτυξε εκεί, σε μία κατάμεστη αίθουσα, την άποψή του (με τα σπάνια αγγλικά, προσθέτω εγώ, που ομιλεί) για τους τσιγκούνηδες Γερμανούς, εξόρκισε τον φόβο για έναν νέο Αδόλφο Χίτλερ και τον νέο φασισμό στην Ευρώπη. Μαζί του είχε τους οικονομικούς του συμβούλους Γιάννη Μηλιό και Ρένα Δούρου, βουλευτού του αριστερού κόμματος στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Την εμφάνισή τους συγχρηματοδότησε το think tank του Σόρος, το ΙΝΕΤ. Γιατί άραγε ο Σόρος γίνεται σπόνσορας ενός αντικαπιταλιστή δημαγωγού όπως ο Τσίπρας που επιτίθεται στη Γερμανία; Μήπως συμμερίζεται τις θέσεις του; Συνάδελφοί του από τη Γουόλ Στριτ μιλούν γι’ αυτό μόνο συγκαλυμμένα. Φαίνεται ότι είναι πολύ μεγάλος ο φόβος για την επιρροή του Σόρος. Ωστόσο σε συνομιλία με κάποιον μάνατζερ συχνά ακούγεται η φράση «ο Σόρος θέλει να εκδικηθεί τη Γερμανία»»!!!
Ομολογώ ότι εάν ισχύουν όλα αυτά, είμαι υποχρεωμένος να βγάλω το καπέλο στον μπαρμπα-Σόρος που κατέφυγε σε αυτή την ευφυή, το λιγότερο, λύση να τιμωρήσει τη Γερμανία.
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα, σημειώνω ότι το «πορτρέτο» του Σόρος δημοσιεύθηκε στο περιοδικό στις 14 Φεβρουαρίου, ότι το κείμενο-έρευνα υπογράφουν οι Φλόριαν Ζέρφαμπ, Αντζελα Χένερσντορφ και Ντίτερ Σνάας, και ότι εμένα μου το έστειλε φίλος αναγνώστης εκ Γερμανίας. Για τον λόγο αυτόν και απολογούμαι για την καθυστερημένη προσπάθειά μου να ειδοποιήσω τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υποθέτω ότι θα απαντήσει άμεσα στο περιοδικό για τους συκοφαντικούς, αν μη τι άλλο, ισχυρισμούς εις βάρος του αριστερού αγοριού Αλέξη…
Ακου σπόνσορας ο Σόρος! Δεν μπορώ να το πιστέψω…
Θα πάει και χωρίς πρόσκληση
Αφήνω τον ΣΥΡΙΖΑ και τα θέματά του και μετακινούμαι μερικά βήματα παραπέρα, στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, όπου πολύς λόγος έγινε χθες για την επιστολή του προέδρου «είμαι μόνος αλλά σε λίγο δεν θα είμαι και τόσο μόνος» Βαγγέλη προς τον πρόεδρο Κώστα Σημίτη προκειμένου να τον καλέσει στο Συνέδριο, παρά τη ρητή δήλωση του τελευταίου στη στήλη ότι δεν προτίθεται να παραστεί.
Επιθυμώ να εξάρω την επιμονή του προέδρου «είμαι μόνος» κ.λπ. Βαγγέλη, ο οποίος δεν συνθηκολογεί εύκολα με τη σκληρή πραγματικότητα. Με την ευκαιρία όμως θέλω να αναφέρω ότι άλλοι που δεν είχαν την τιμή να λάβουν προσκλητήρια επιστολή του προέδρου ετοιμάζονται να παραστούν. Ο Κώστας Λαλιώτης, για παράδειγμα. Οπως μου εξήγησε προχθές, θα μετάσχει των εργασιών του Συνεδρίου, αλλά όχι από την έναρξη –θα πάει αργότερα να παρακολουθήσει τι θα πουν οι απλοί σύνεδροι.
Είναι και αυτός ένας τρόπος να πεις πράγματα, νομίζω…
«Πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία»
Αναφορικά με το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, οφείλω να αναφερθώ στη ζύμωση η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες, για το αν πρέπει να τεθεί θέμα ηγεσίας όσον αφορά τον πρόεδρο Βαγγέλη. Ανίχνευσα τις προθέσεις ενός, ο οποίος φέρεται να «ενδιαφέρεται» (έκανα και ρίμα) για το θέμα: του Φίλιππου Σαχινίδη.
Μου το ξέκοψε:
–Δεν τίθεται θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, και όποιος διακινεί κάτι σχετικό είναι εκτός πραγματικότητας. Το ΠΑΣΟΚ έχει πρόεδρο, και με αυτόν θα πορευτεί έως τις εκλογές…
–Μα, δέχεται ισχυρές κριτικές για τις επιλογές του, και του αποδίδονται μεγάλες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση του ΠΑΣΟΚ.
–Τι ευθύνες μπορεί να έχει ο Βενιζέλος για την πτώση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, αφού ανέλαβε το κόμμα δύο μήνες πριν από τις εκλογές; Αστεία είναι αυτά. Ο Βενιζέλος είχε να αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα με εκείνα που αντιμετώπισε ο Παπανδρέου στις εκλογές του 2004, όταν ανέλαβε το κόμμα τρεις μήνες πριν από τις εκλογές. Νομίζω ότι δικαιωματικά πρέπει να του δοθεί η ευκαιρία να οδηγήσει το κόμμα στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές πραγματοποιηθούν…
Σαφής…
Του άλλαξε τα φώτα
Οπως έχω εξηγήσει και παλαιότερα, με τρελαίνει η ίντριγκα, οπουδήποτε και αν εξελίσσεται. Για τον λόγο αυτόν δεν μπορώ παρά να αναδείξω την… πίκρα του προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Νίκου «θα σας αλλάξω τα φώτα» Φωτόπουλου (μικρή φωτογραφία) κατά του συντρόφου Γ. Αδαμίδη, προέδρου του πανίσχυρου σωματείου Σπάρτακος που δραστηριοποιείται στις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ σε Κοζάνη και Πτολεμαΐδα. Πόθεν η πίκρα του φιλόδοξου (θέλει ντε και καλά να γίνει πρόεδρος της ΓΣΕΕ, το παλικάρι) Φωτόπουλου; Στο γεγονός ότι ο Αδαμίδης, που δεν καταλαβαίνει Χριστό από τα τερτίπια του προέδρου «θα σας αλλάξω τα φώτα» Φωτόπουλου, αποκάλυψε ότι στην τελευταία απεργία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ουσιαστικά δεν απήργησε κανείς, και ότι αυτό συνιστά ήττα για τον πρόεδρο.
Βλέποντας και κάνοντας
Είναι παρήγορο που, έστω και έπειτα από οκτώ μήνες συγκυβέρνησης, οι ηγέτες των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας αποφάσισαν να στραφούν στην εκπόνηση πολιτικών που αφορούν τη δυσοίωνη καθημερινότητα την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Αν και η προφανής απάντηση στο «κάλλιο αργά παρά ποτέ» είναι το «προείχε η αντιμετώπιση της κρίσης», ο άνεργος, ο συνταξιούχος, η διαλυμένη μεσαία τάξη, όλοι όσοι δεινοπαθούν, αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί παράλληλα με την αντιμετώπιση της κρίσης δεν μπορούσαν να τρέχουν προγράμματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την ενίσχυση της απασχόλησης ή γιατί συνεχώς η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το πόσοι –ακόμη –πρέπει να απολυθούν προκειμένου να χορτάσει το τέρας της τρόικας.
Εχω τη γνώμη ότι καθυστέρησαν σημαντικά στην εκπόνηση αυτών των πολιτικών, και πολύ περισσότερο στην εφαρμογή τους. Και εάν μεν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έχουν ένα άλλοθι ότι άλλος κινεί τα νήματα, ο Πρωθυπουργός Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία ποιο άλλοθι έχουν; Δεν είναι ο κ. Σαμαράς που βεβαίωνε με τις συστηματικές εμφανίσεις του στο Ζάππειο ότι έχει τους τρόπους και τις μεθόδους για να βγούμε από την κρίση; Τι έγιναν όλα εκείνα τα Ζάππεια που έβριθαν υποσχέσεων αλλά, όπως αποδείχθηκε, οι υποσχέσεις αυτές ήταν όλες ψεύτικες;
Προχθές σε μια ταβέρνα εξομολογήθηκε σε βουλευτές και υπουργούς ότι αν η κυβέρνηση καταφέρει να φτάσει ώς τον Ιούνιο, το καλοκαίρι δηλαδή, από τον Σεπτέμβριο θα πάρει τα πάνω της. Η δήλωση, την οποία θεωρώ μνημείο ανυπαρξίας στρατηγικού σχεδιασμού και προγράμματος, παραπέμπει ευθέως στην πρακτική τού «βλέποντας και κάνοντας, και ο Θεός βοηθός», την οποία τόσο σκληρά έχει πληρώσει ο τόπος.
Η χώρα όμως δεν έχει ανάγκη από αυτού του είδους τις πολιτικές –έχει ανάγκη από σωστό σχεδιασμό, καίριες λύσεις και στοχευμένες παρεμβάσεις. Αλλιώς δεν σώζεται…
