Η σπατάλη τροφίμων είναι ένα πρόβλημα του σύγχρονου κόσμου σοβαρότερο απ’ όσο πιστεύουν οι περισσότεροι. Παρά την αφθονία, υπάρχουν δυστυχώς ακόμη περιοχές του πλανήτη στις οποίες οι άνθρωποι υποσιτίζονται. Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο ηθικό. Συνδέεται άμεσα τόσο με την ανέχεια ή την επισιτιστική ασφάλεια όσο και με την κλιματική κρίση και την ανορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων.
Γι’ αυτό, διεθνείς οργανισμοί, κυβερνήσεις και επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και την έχουν βάλει ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων τους. Αντιμετωπίζοντάς την μπορούμε και να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και να προστατεύσουμε το περιβάλλον – όταν τα τρόφιμα αποσυντίθενται στις χωματερές, εκλύεται μεθάνιο, του οποίου το περιβαλλοντικό αποτύπωμα είναι μέχρι και 84 φορές ισχυρότερο από εκείνο του διοξειδίου του άνθρακα.
Η Ελλάδα δεν είναι αμέτοχη. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ, ο μέσος ευρωπαίος πολίτης πετάει περίπου 127 κιλά τροφίμων ετησίως. Η έρευνα που πραγματοποίησαν «ΤΑ ΝΕΑ» έδειξε ότι στην ελληνική επικράτεια 191 κιλά τροφίμων ανά κάτοικο, ή 87 κιλά ανά νοικοκυριό, καταλήγουν στα σκουπίδια κάθε χρόνο. Βρισκόμαστε στην 3η θέση πανευρωπαϊκά, πίσω από τη Μάλτα και την Πορτογαλία, εξαιτίας της υπερκαταναλωτικής διατροφικής μας κουλτούρας.
Υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αναλάβει μια σειρά από πρωτοβουλίες προκειμένου να διαχειριστούν όλες τις πτυχές του προβλήματος – όπως για παράδειγμα την υποχρεωτική δωρεά αδιάθετων προϊόντων διατροφής από τα σουπερμάρκετ – κι έχουν κατορθώσει να μειώσουν τα απορρίμματα αυτού του είδους πάνω από 20% μέσα σε πέντε χρόνια. Πρέπει να εφαρμόσουμε κι εμείς τις «βέλτιστες πρακτικές» του εξωτερικού αν πράγματι θέλουμε να αποκτήσουμε την παιδεία που θα μας προφυλάξει από τις συνέπειες της σπατάλης τροφίμων.
