Το 2015, στις διαδηλώσεις που έγιναν για το δημοψήφισμα, η παράταξη των «Μένουμε Ευρώπη» πέρασε πάνω από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και κρέμασε πάνω του μερικές γαλανόλευκες και μία μεγάλη σημαία της ΕΕ. Παρομοίως, πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, στο μνημείο είδαμε να υψώνονται σημαίες με το αστέρι της Βεργίνας, σε διαδηλώσεις στις οποίες πρωτοστατούσαν στελέχη της ΝΔ και σημερινοί υπουργοί, καταλαμβάνοντας δημόσιο χώρο για να ασκήσουν τα κατοχυρωμένα δικαιώματά τους.
Το Σύνταγμα, βλέπετε, δεν είναι συνυφασμένο μονάχα με τον Δεκέμβρη του 1944, τον Οκτώβρη του 2025 ή με οτιδήποτε άλλο εξάπτει τον ευαίσθητο ψυχισμό των μητσοτακικών συμπολιτών μας. Εκεί εδρεύουν η Λαϊκή Αντιπροσωπεία και το μνημείο όσων έπεσαν για την ελευθερία. Και εκεί, από τον 19ο αιώνα ως σήμερα, πάει ο λαός για να βρει το (όποιο) δίκιο του.
Απέναντι σε αυτόν τον συμβολισμό έρχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης να σταθεί, ανακοινώνοντας ότι θα θέσει το μνημείο υπ’ ευθύνη των Ενόπλων Δυνάμεων, επειδή ενοχλήθηκε που στον περίβολό του κατασκήνωσε για να βρει το δίκιο του ένας πατέρας. Ο συμβολισμός είναι προφανής. Ασχολίαστος. Στην πραγματικότητα, όμως, η ανακοίνωση αυτή είναι μια παχιά μερίδα ακροδεξιού σανού, σε μια χώρα που τα τρόφιμα είναι ακριβά και οι μεταρρυθμίσεις ανέκδοτο.
Στην Ελλάδα οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν ανακατεύονται στη δημόσια τάξη, στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό όταν, κάποτε, το υπαινίχθηκε ο Καμμένος είχαμε, δικαίως, ανέβει στα κάγκελα. Τη δημόσια τάξη την επιβάλει μονάχα η ΕΛ.ΑΣ., τον χώρο επιβλέπει η Προεδρική Φρουρά, την ευθύνη συντήρησης του μνημείου η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Πολιτισμού.
Το μόνο που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης, λοιπόν, είναι ότι θα στέλνει τον λογαριασμό για όλα τα παραπάνω στον Δένδια. Ότι την επόμενη φορά που κάποια ακροδεξιά πένα θα διαμαρτυρηθεί για κάτι που ενοχλεί την περίφημη «αισθητική» του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα μπορεί να απαντήσει «τα παράπονα σας στο Άμυνας».
Το θέλετε ακόμη πιο απλά; Η πρωθυπουργική ανακοίνωση τσιγκλάει ταπεινά ένστικτα γύρω από ιερά σύμβολα της ιστορίας μας. Αλλά δεν είναι τίποτα παραπάνω, πρακτικά, από ένα «δωράκι» του Μητσοτάκη για τα νευράκια που του προκάλεσε ο υπουργός του όταν πήρε θέση υπέρ του Ρούτσι από το βήμα της Βουλής. Κατά τα λοιπά, μπαρμπούτσαλα. Ακροδεξιά μπαρμπούτσαλα.
