Αν μια πράσινη πεταλούδα κουνήσει τα φτερά της στο Κιλκίς, μπορεί να προκαλέσει βροχή στη Χαριλάου Τρικούπη; Μια ματιά στην πρόσφατη πασοκική ειδησεογραφία αρκεί για να απαντήσει κανείς καταφατικά στο ερώτημα. Η Αννα Διαμαντοπούλου είπε στον σύντροφο της εκεί τοπικής οργάνωσης πως το ΠΑΣΟΚ έχει την ευθύνη να κάνει θεσμική αντιπολίτευση («όχι να γίνουμε Καρυστιανού, ούτε να γίνουμε Κωνσταντοπούλου», όπως χαρακτηριστικά το έθεσε) κι ο αρχηγός της άρχισε να κηρύττει από τηλεοπτικού άμβωνος κατά της επάρατης εσωστρέφειας. Εντάξει, αναγκάστηκε να το κάνει γιατί πεταλούδισαν κι άλλοι δύο διεκδικητές της προεδρικής καρέκλας πέρυσι. Αλλά, εκείνη ζήτησε πιο επιτακτικά το Κίνημα να βρει επιτέλους το ιδεολογικό λουλούδι που θα του προσφέρει το νέκταρ των ποσοστών.
Η ίδια, αργότερα, υποβάθμισε το περιστατικό λέγοντας πως «τα εσωκομματικά προβλήματα, τα οποία υπάρχουν πάντα και σε όλα τα κόμματα, είναι μπόρες που έρχονται, περνάνε και έχουν και τη βάση τους». Οι συνομιλητές της, βέβαια, ξέρουν πως το αίτημα που εκφράζει (για ένα πιο κεντρώο ΠΑΣΟΚ) δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από το τραπέζι. Εξάλλου, σύμφωνα με έναν πραγματικό της φίλο μέσα στην αξιωματική αντιπολίτευση «μιλάει πάντα καθαρά» όταν τίθενται ζητήματα πολιτικού προσανατολισμού.
Ο επαναπατρισμός της στο κόμμα με το οποίο ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία πριν από 40 χρόνια δεν ήταν βόλτα στο πάρκο. Ωστόσο, κατά τα λεγόμενα μιας καλά ενημερωμένης κεντροαριστερής πηγής, «έχει συνδεθεί απόλυτα πια με το ΠΑΣΟΚ. Δεν παύει να εκπροσωπεί το κεντρώο κομμάτι του αλλά πλέον μπορεί να απευθύνεται και στο υπόλοιπο χάρη στα πλεονεκτήματά της». Σ’ αυτά συγκαταλέγει κυβερνητική εμπειρία, κουλτούρα και τη βιβλιογραφία που απέκτησε τρέχοντας το ΔΙΚΤΥΟ. «Αναλύει την οικονομία, τα διεθνή ή την ΑΙ», εξηγεί, «με μεγαλύτερη άνεση από άλλους». Παρότι δεν ανήκουν στην ίδια κομματική πτέρυγα, δυσκολεύεται να παραθέσει ένα αρνητικό της. «Βρες μου ένα!», προκαλεί όποιον τον ρωτά.
Η επάνοδός της θεωρείται δεδομένη ακόμη και για όσους δεν χάρηκαν ιδιαίτερα μ’ αυτή. «Εχει τον πολιτικό σχεδιασμό. Αρα, έχει κομβικό ρόλο», αναφέρει ένας τέτοιος.
Και από την ανάποδη
«Ακούγεται ότι φτιάχνει και το πρόγραμμά μας» συμπληρώνει. Η εκσυγχρονιστική της πρόθεση δεν αμφισβητείται ούτε από στελέχη που βρίσκονται στην απέναντι πασοκική πλευρά. Ομως, οι όχι και τόσο καλοπροαίρετες απορίες για την ουσία της μεταρρυθμιστικής της ορμής δεν λείπουν.
Για παράδειγμα: υπάρχουν εκείνοι που αναρωτιούνται πόσο σοσιαλδημοκράτισσα είναι. Αλλά κι άλλοι, που διερωτώνται τι πρόσημο έχουν οι μεταρρυθμίσεις που ευαγγελίζεται. «Είναι προοδευτικές; Συμβάλλουν στην οικονομική και κοινωνική κινητικότητα; Γιατί αν δεν στοχεύουν εκεί, δεν πρόκειται να πείσουμε τους πολίτες πως είναι προς όφελός τους κι επομένως πρέπει να μας εμπιστευτούν ξανά» λέει ένας πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, που θεωρεί ότι «είναι μεταρρυθμίστρια», σπεύδοντας να επισημάνει «αλλά δεν έχω ακούσει ποτέ να διευκρινίζει τι είδους μεταρρυθμίσεις θέλει».
Πάντως, σύμφωνα με γνώστη και των κομματικών παρασκηνίων και των διαθέσεων της πασοκικής βάσης, «πολλά μικρομεσαία στελέχη και ψηφοφόροι μας συνεχίζουν να βλέπουν την επιστροφή της σαν εισπήδηση. Δεν της έχουν συγχωρήσει ότι έφυγε κι έλεγε καλά λόγια για τον Μητσοτάκη». Δεν έχουν ξεχάσει ότι διάβαζαν το όνομά της στις παραπολιτικές στήλες λίγο πριν από κάθε ανασχηματισμό του. Ούτε ότι ο Πρωθυπουργός την πρότεινε για τη θέση του γ.γ. γραμματέα του ΟΟΣΑ το 2020.
Μερικοί από αυτούς που συμμετέχουν σε κομματικά όργανα – και παρακολουθούν στενά κάθε συμπεριφορά των προβεβλημένων συναδέλφων τους – ισχυρίζονται ότι «ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα του κόμματος». Το υποθέτουν επειδή όλες οι πληροφορίες που συλλέγουν από όποιους έχουν παρατηρήσει από κοντά την αλληλεπίδρασή της με τον πρόεδρο συγκλίνουν στη διαπίστωση πως «την ανέχεται και τον ανέχεται».
Στην ιρλανδική λαϊκή παράδοση οι πεταλούδες είναι τα πνεύματα των νεκρών που περιμένουν να περάσουν από το Καθαρτήριο – εκείνων που θα πάνε στον Παράδεισο αλλά τους βαραίνουν κάποιες μικρές αμαρτίες. Η ψυχή του ΠΑΣΟΚ που ενσάρκωσε τις προάλλες στην Κεντρική Μακεδονία η Διαμαντοπούλου έχει εμφανώς κουραστεί από την αναμονή. Απαιτεί πλέον να εξιλεωθεί απέναντι στο άλλο μισό κόμμα. Γιατί νιώθει ότι της έχουν δώσει άφεση για τα κρίματά της οι ψηφοφόροι που αναζητούν κυβερνητική προοπτική.
