Ανεμος που φυσάει στα ψηλά δέντρα. Συννεφιασμένος ουρανός. Η βροχή που πλησιάζει. Ο ήχος από οπλές στη γη. Κι ύστερα, κλαδιών που σπάνε. Μέσα σε αυτό το ηχητικό περιβάλλον ξεκινάει η «Cow/Deer», η νέα σκηνική εμπειρία που συνδημιουργούν αυτές τις ημέρες η Κέιτι Μίτσελ, η Νίνα Σιγκάλ και η Μέλανι Γουίλσον για λογαριασμό του Royal Court Theatre του Λονδίνου. Πρόκειται για τη θεατρική παράσταση που έχει αναγγελθεί ήδη από το δικό μας Εθνικό Θέατρο στην πρόσφατη παρουσίαση του προγράμματός του και αναμένεται να μεταφερθεί τον ερχόμενο Νοέμβριο στη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος». Σε αυτήν κυριαρχεί ο ήχος, αλλά λείπουν τα λόγια. Και αυτό ταιριάζει με την οπτική της καλλιτεχνικής διευθύντριας Αργυρώς Χιώτη, η οποία στο σημείωμά της μετά την ανάληψη των καθηκόντων της ανέφερε, εκτός άλλων, για τον κεντρικό άξονα της σεζόν: «Οχημά μας η γλώσσα και το ευρύτερο δίκτυο που αυτή διαμορφώνει. Κάθε παράσταση εμπνέεται από μια πτυχή της γλώσσας, και συνομιλεί με τις έννοιες, τις ιδέες, τα ερωτήματα που αυτή θέτει. Συνδέει όλες τις θεματικές των παραστάσεων, τις άλλες δράσεις, όλες τις σκηνές του Θεάτρου. Το δίκτυο της γλώσσας γίνεται ολόκληρη η φιλοσοφία μας».
Ένα κουαρτέτο ερμηνευτών και μουσικών ζωντανεύει την αθέατη ζωή μιας αγελάδας κι ενός ελαφιού (εξού και ο τίτλος), προσκαλώντας το κοινό να δει και ν’ ακούσει έναν κόσμο πέρα από τον ανθρώπινο. «Θέλαμε να αποδείξουμε ότι η παρουσίαση του υπερφυσικού κόσμου θα ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα και θεατρική με τον ανθρώπινο κόσμο. Χρειαζόμασταν τη βοήθεια ενός συγγραφέα αλλά χωρίς λόγια», αναφέρει η Κέιτι Μίτσελ στη βρετανική εφημερίδα «Guardian» για το νέο της εγχείρημα. Για να το πετύχει αυτό η σκηνοθέτρια των αντισυμβατικών επιλογών επιστράτευσε δύο ζώα, ένα άγριο και ένα που ακουσίως συμμετέχει στη βιομηχανοποιημένη οικονομία μας. «Καθένα από αυτά έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους με πολύ διαφορετικούς και βίαιους τρόπους. Το ένα ζει παρά την ύπαρξή μας και το άλλο ζει αποκλειστικά για εμάς», επισημαίνει η ίδια. «Ακούμε μέσω των ήχων που πιάνουν τα ίδια τα ζώα προσπαθώντας να δείξουμε στο κοινό τον τρόπο με τον οποίο κινούνται στον κόσμο. Το φάσμα των συχνοτήτων τους είναι πολύ ευρύτερο από το δικό μας οπότε η επίδραση των αυτοκινητοδρόμων ή των ανεμογεννητριών, του ήχου μας πάνω τους είναι ισχυρή. Μια θεριζοαλωνιστική μηχανή είναι σαν αποκάλυψη για ένα ζώο», συνεχίζει η δημιουργός.
Στη φάρμα
Για τις ανάγκες της παράστασης, η ομάδα πέρασε δυο ημέρες σε μια πραγματική φάρμα στη Βρετανία προκειμένου να πάρει την απαραίτητη ρεαλιστική έμπνευση. Η δε Γουίλσον βρέθηκε στο βόρειο Ντέβον να ηχογραφεί ελάφια, γεγονός που συνεπάγεται «μια διαφορετική εμπειρία του χρόνου και της αφήγησης. Με τόσες λεπτομέρειες πρέπει να συντονιστείς» υποστηρίζει η Μέλανι Γουίλσον, η οποία χαρακτηρίζει το «Cow/Deer» ως μια «συλλογική ακρόαση». Το υλικό που συγκέντρωσε η ομάδα, αξιοποιήθηκε στο χτίσιμο του τελικού ηχητικού τοπίου του έργου επί σκηνής. «Υπάρχουν τρία επίπεδα. Η ηχογράφηση από το πεδίο της Μελ, ο σχεδιασμός ήχου και τέλος τα ζωντανά ηχητικά εφέ. Είναι μια περίπλοκη ένωση», παραδέχεται η Κέιτι Μίτσελ.
Το θέαμα που θα φέρουν στο Εθνικό Θέατρο με έλληνες ερμηνευτές και μουσικούς, ξεφεύγει από τη συνηθισμένη δραματουργική μορφή κι αγγίζει μια ακρόαση με τη μορφή πολιτικής πράξης. «Δεν μπορούμε να προσφέρουμε λύσεις στην κλιματική κρίση και την κρίση της βιοποικιλότητας. Αλλά μπορούμε να διακρίνουμε άλλες δυνατότητες, άλλους τρόπους ύπαρξης. Αυτό το έργο φαίνεται να προκαλεί μια τρυφερή ενσυναίσθηση στους ανθρώπους. Ακούει τα ζώα, όχι τους ανθρώπους που μιλάνε. Αυτό είναι το βασικό», επισημαίνει η Κέιτι Μίτσελ ενώ η Νίνα Σιγκάλ καταλήγει ότι «προσφέρει ένα διαφορετικό είδος ακρόασης. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι φωνάζουν δυνατά για την κλιματική κρίση, αλλά με κάποιο τρόπο εξακολουθούν να μην ακούγονται».
