Δεν υπάρχει χώρα που να μην έχει τη μυθολογία της και τους θρύλους της, οι οποίοι διασώζονται μέσω της προφορικής παράδοσης. Η μυθοπλαστική φαντασία ήταν ανάγκη επιβίωσης και σήμερα είναι ανάγκη υπενθύμισης κι εξερεύνησης του ανθρώπινου ψυχισμού. Ακριβώς αυτή τη σχέση ανάμεσα στο παλιό και το νέο επιχειρεί να αναδείξει ο Δημήτρης Μαραμής μέσα από τα δύο μουσικοθεατρικά έργα του: «Το Γιοφύρι της Αρτας», βασισμένο στο αριστουργηματικό, δημοτικό τραγούδι, και «Το Στοιχειό της Χάρμαινας», σε ποίηση Σωτήρη Τριβιζά, παντρεύοντας τη σύγχρονη μουσική έκφραση με τη λαϊκή παράδοση. Το δεύτερο έργο, λοιπόν, βασίζεται σε θρύλους της Αμφισσας και στο ομώνυμο παραμύθι της Μάντυς Δασκαλοπούλου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ