Δεν είναι που η ανατολική Λιβύη, αυτή που διοικεί ο στρατηγός – δικτάτορας Χαφτάρ, αλληθωρίζει εσχάτως προς την Τουρκία. Είναι που ο τύπος και τα παλικάρια που διοικεί έχουν ανοίξει ολόκληρη βιομηχανία διακίνησης προσφύγων και μεταναστών, προς την Κρήτη. Χθες, λέει, έφτασαν με διάφορα καΐκια από το Τομπρούκ στην Κρήτη περί τα 1.500 άτομα, το 95% των οποίων ήταν άνδρες και μάλιστα σε ηλικίες ως τα 30. Ολοι νέοι δηλαδή. Η φάμπρικα του στρατηγού – δικτάτορα φαίνεται πως αποφέρει πολλά χρήματα στο καθεστώς, αλλιώς ο τύπος θα είχε κλείσει τη στρόφιγγα. Παράλληλα, υπάρχουν πληροφορίες στην ελληνική κυβέρνηση, οι οποίες αναφέρουν ότι στο όλο έργο του συντονισμού της επιχείρησης μετέχουν και τούρκοι δουλέμποροι, οι οποίοι βρίσκονται εκεί, μια που το Λιμενικό, όπως αποδεικνύεται, κάνει καλή δουλειά στο Αιγαίο και οι δίοδοι έχουν κοπεί.
Ενας κυβερνητικός παράγων, όταν του ανέφερα χθες το μεσημέρι, πως 1.500 την ημέρα είναι πολλοί, μου είπε ότι «θα τους στείλουμε πίσω». Και πως «δεν πρόκειται να βγει κανένας έξω από τα κέντρα επιτήρησης».
Δεν τόλμησα να ρωτήσω «πίσω; Πού πίσω;», δεδομένου ότι κανένας τους δεν δηλώνει από ποια χώρα προέρχεται, δεν έχουν μαζί τους κανένα δηλωτικό της καταγωγής τους έγγραφο και το να τους επιστρέψεις στο Τομπρούκ απ’ όπου ξεκίνησαν, όσο να πεις, είναι μια παράτολμη απόφαση, διότι πώς θα την εφαρμόσεις;
Αυτοκριτική για τον Χαφτάρ;
Στο μεταξύ και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, με το πλήθος των προσφύγων – μεταναστών που φτάνει στα νότια της Κρήτης, από την ανατολική Λιβύη, όπου και το καθεστώς του στρατηγού – δικτάτορα Χαφτάρ, δεν είδα καμιά αυτοκριτική από την κυβέρνηση για τη στάση που είχαμε απέναντί του. Τότε δηλαδή που τον είχαμε υποδεχθεί στην Αθήνα με τιμές αρχηγού κράτους, κι ο τύπος με το βαμμένο ποντικοουρά μουστακάκι, που θύμιζε έντονα «μερακλή» του παλιού καιρού στο Μοναστηράκι, ορκιζόταν αιώνια πίστη σ’ εμάς και αιώνια έχθρα με τους Τούρκους.
Τώρα το γύρισε το φύλλο, παρότι τον στηρίξαμε πολλαπλώς (κι όταν λέω πολλαπλως, το εννοώ κιόλας…) στη διαμάχη του με το καθεστώς της Τρίπολης. Κι όχι μόνο το γύρισε, αλλά πριν από μερικές ημέρες εξέδωσε και απειλητική ανακοίνωση (ποιος; Ο Χαφτάρ!!!) κατά της Ελλάδας, με αφορμή την παραχώρηση στη Chevron των οικοπέδων νοτίως της Κρήτης για έρευνες.
Θα κάνει την αυτοκριτική του λοιπόν κάποιος; Ποιος τον έφερε εδώ, ποιος έδωσε εντολή να απολαμβάνει ο βαψομαλλιάς στρατηγός τιμές αρχηγού κράτους, ποιος άναψε το πράσινο φως να του παρασχεθεί «βοήθεια», τι είδους ήταν αυτή η «βοήθεια (αν και πηγαίνει κάπου ο νους μου) κ.λπ. κ.λπ.
Info: την περίοδο που ο Χαφτάρ προσκλήθηκε να επισκεφθεί την Αθήνα, υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Νίκος Δένδιας. Αλλά αν με ρωτάτε, θα (σας) έλεγα ότι μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ήταν μια δική του επιλογή η πρόσκληση…
Προσεχώς (νέα) διάσπαση
Σφίγγεται η ψυχή μου, και μετά βίας συγκρατώ ένα δάκρυ που θέλει σώνει και καλά να ανέβει στα πράσινα μάτια μου, με αυτό που συμβαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ. Το από-κομμα που κάποτε (όχι και πολύ μακριά) κυβέρνησε τη χώρα υπό την καθοδήγηση του εμπνευσμένου ηγέτη του, του Τσίπρα, με τα γνωστά αποτελέσματα, πήρε τέτοιον κατήφορο, και δεν σταματάει με τίποτε. Κάτω από το ψυχολογικό όριο του 3% το έδειξε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε μετά το συνέδριο της τάχα μου… ανασυγκρότησης και ανασύστασης. Η πίκρα η δική μου γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, διότι, κατά την ίδια έρευνα, το φαντεζί κόμμα Κασσελάκη προηγείται σχεδόν κατά μία ποσοστιαία μονάδα του λατρεμένου ΣΥΡΙΖΑ!
Αυτό τώρα πώς να το αντέξει η Κουμουνδούρου, μου λέτε; Να σε προσπερνάει αυτός που προσπάθησες να εξαφανίσεις, δεν αντέχεται με τίποτε!
Ασε πια τις μαύρες μέρες που βιώνει ο πρόεδρος Φάμελλος, επειδή νιώθει ήδη την καυτή ανάσα του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη στον σβέρκο του, και νομίζει ο φουκαράς ότι είναι από τον καύσωνα. Αν μάλιστα επιβεβαιωθεί και το μπάχαλο που «ψήνεται» με αφορμή την καθιέρωση και ηλεκτρονικής (πλην της διά ζώσης) ψηφοφορίας για την εκλογή μελών της Κεντρικής Επιτροπής, διαβλέπω ότι θα προβάλει από τη γωνία και πάλι ο μπαμπούλας της διάσπασης. «Νοθεία» είναι η λέξη – κλειδί. Η πλάκα σε σχέση με την ηλεκτρονική ψηφοφορία – όπως μου έλεγε χθες ένα φίλος από τα κεντρικά του ΣΥΡΙΖΑ – είναι ότι ουσιαστικά δεν μπορεί να διασφαλιστεί πόσοι θα ψηφίσουν, διότι πολύ απλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσα από τα μέλη του κόμματος, που είχαν γραφτεί με τα δίευρα το 2024, παραμένουν στο κόμμα.
Τρέλα…
Ο,τι φουσκώνει, ξεφουσκώνει
Τα νέα δεν είναι καλά ούτε για την πρόεδρο (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωή και το μονοπρόσωπο κομμα του οποίου προεδρεύει, με τις γνωστές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των συναδέλφων της, στη Βουλή. Ξεφουσκώνει. Με τον ίδιο ρυθμό με τον οποίο φούσκωσε απότομα, εκεί περί τον Φεβρουάριο, όταν η συμμαχία με την πρόεδρο (συγγενών θυμάτων Τεμπών) κυρία Καρυστιανού της είχε δώσει την ευκαιρία να εμφανίζεται παντού ως η «φωνή» των κατατρεγμένων της υφηλίου ολόκληρης. Η συμμαχία έσπασε ως γνωστόν, η πρόεδρος Καρυστιανού τράβηξε τον δικό της δρόμο, η πρόεδρος κ.λπ. κ.λπ. Ζωή κατάλαβε ότι η άλλη δεν είναι κανένα κοριτσάκι να το διαχειρίζεται, και σε συνέχεια διαφόρων άλλων που συνέβησαν στο μεταξύ (αποδοκιμασία από τον Αρειο Πάγο, σφυροκόπημα Φλωρίδη στη Βουλή, επίθεση στον Τύπο κ.ά. πολλά και διάφορα), άρχισε να γκριζάρει η εικόνα της. Σταθερά τρίτο το κόμμα, με καθοδικές τάσεις και αβέβαιο μέλλον.
Ο,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει – κανόνας. Το είχε κάνει και τραγούδι ο ταλαντούχος, Γιώργος Μαρίνος, το ’82…
«Ο,τι ανεβαίνει κατεβαίνει
Ο,τι γυρίζει σταματά
Ο,τι επιστρέφει ξαναφεύγει
Ο,τι περνά ξαναπερνά
Ο,τι φουσκώνει ξεφουσκώνει…»
Και άλλα τέτοια…
Σκληρό παιχνίδι
Τώρα που αναφέρθηκα στην πρόεδρο Καρυστιανού, έχω να σημειώσω ότι σήμερα, πρώτα ο Θεός, περνάει το κατώφλι του ανακριτή ο εφέτης (εν ενεργεία), ο οποίος η πρόεδρος ισχυρίστηκε ότι της μετέφερε το απειλητικό μήνυμα κατά της ίδιας και του παιδιού της. Ο εφέτης, που αρνείται κατηγορηματικά ότι μετέφερε οτιδήποτε στην πρόεδρο Καρυστιανού, θα κληθεί να εξηγήσει στην ανάκριση, πρώτον, τι γύρευε στο Green Park προς συνάντηση της προέδρου Καρυστιανού, δεύτερον, ποιος ακριβώς ήταν ο διάλογος που είχε μαζί της, τι ρόλο έπαιζε η δικηγόρος που τον συνόδευε, και άλλα τέτοια διευκρινιστικά. Οπως με ενημέρωσαν, για την υπόθεση έχει ήδη καταθέσει και ο γιος της Καρυστιανού, ενώ κατάθεση αναμένεται να δώσει και ο σύντροφός της, ο οποίος παρευρισκόταν στη συζήτηση. Διότι στην πρώτη κατάθεσή του, εμφανιζόταν, μου είπαν, ασαφής, ως προς την ταυτότητα τόσο του «φιλικού» ζεύγους που συνάντησαν με την πρόεδρο στο καφέ, όσο και με την ταυτότητα του πρώην αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ. που υποτίθεται ότι εξέφρασε την απειλή.
Κάτι μου λέει ότι αυτή η ιστορία δεν θα εξελιχθεί καλά για την πρόεδρο Καρυστιανού, καθόλου καλά. Διότι ο εφέτης, μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί αυτός κατηγορούμενος, θα κινηθεί νομικά τόσο εναντίον της, όσο και εναντίον του συντρόφου της, εάν εκείνος επιβεβαιώσει και στον ανακριτή τα όσα ισχυρίζεται η σύντροφος Καρυστιανού.
Δεν έχω να πω τίποτε. Παρά μόνο ότι το παιχνίδι της πολιτικής έχει σκληρούς κανόνες. Απαξ και αποφασίσεις να το παίξεις, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για όλα…
