Οι βομβαρδισμοί δεν θα κάνουν το Ιράν να εξαφανιστεί. Οι βόμβες των ΗΠΑ δεν θα καταστρέψουν την τεχνογνωσία που απαιτείται για την κατασκευή πυρηνικού όπλου, ούτε θα σταματήσουν τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Η επίθεση που αποφάσισε ο Τραμπ δεν θα φέρει διαρκή ειρήνη στη Μέση Ανατολή, δεν θα τερματίσει τη σφαγή στη Γάζα, δεν θα αποδώσει δικαιοσύνη στους Παλαιστίνιους. Πιθανότατα, το απερίσκεπτο στοίχημα του Τραμπ θα πυροδοτήσει και θα επιδεινώσει όλα αυτά τα προβλήματα. Ανάλογα με το πώς θα αντιδράσουν το Ιράν και οι σύμμαχοί του, η περιοχή θα μπορούσε να βυθιστεί σε μια ανεξέλεγκτη πυρκαγιά. Οι αμερικανικές βάσεις στον Περσικό Κόλπο και αλλού στην περιοχή, όπου σταθμεύουν περίπου 40.000 αμερικανοί στρατιώτες, πρέπει πλέον να θεωρούνται πιθανοί στόχοι αντιποίνων – και πιθανώς και οι βρετανικές και συμμαχικές δυνάμεις. Ο Τραμπ λέει ότι δεν έχει κηρύξει πόλεμο στο Ιράν. Ο απομονωτιστής πρόεδρος που ορκίστηκε να αποφύγει τους ξένους πολέμους, έπεσε με δύναμη σε μια παγίδα που είχε προετοιμάσει ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου – μια παγίδα που απέφυγαν οι πιο έξυπνοι προκάτοχοί του. Ο Νετανιάχου υπερβάλλει εδώ και 30 χρόνια για την αμεσότητα της ιρανικής πυρηνικής απειλής. Δεν έχει αποδειχθεί ποτέ. Η Τεχεράνη αρνιόταν πάντα ότι επιδιώκει να αποκτήσει πυρηνική βόμβα. Ο ανώτατος ηγέτης του, ο αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, εξέδωσε φετφά που απαγόρευε οποιοδήποτε τέτοιο πρόγραμμα. Ο πιο πρόσφατος ισχυρισμός του Νετανιάχου ότι το Ιράν οπλιζόταν, που διατυπώθηκε καθώς προσπαθούσε να δικαιολογήσει τις μονομερείς, παράνομες ισραηλινές επιθέσεις της περασμένης εβδομάδας, δεν υποστηρίχθηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας ή τους αμερικανούς εμπειρογνώμονες πληροφοριών. Αλλά ο αδύναμος Τραμπ επέλεξε να το πιστέψει.
Ετσι, για άλλη μια φορά, οι ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει πόλεμο στη Μέση Ανατολή με βάση αμφισβητούμενες, πιθανώς εσφαλμένες πληροφορίες που έχουν σκόπιμα παραποιηθεί για πολιτικούς λόγους. Η απαίτηση να συνθηκολογήσει το Ιράν ή να αντιμετωπίσει «εθνική τραγωδία» δεν είναι πολιτική. Είναι ένα θανάσιμο αδιέξοδο. Το Ιράν δεν θα φύγει, ό,τι κι αν φαντάζονται ο Τραμπ και ο Νετανιάχου. Θα παραμείνει μια δύναμη στην περιοχή, μια χώρα που πρέπει να ληφθεί υπόψη, μια χώρα 90 εκατομμυρίων ανθρώπων, και με ισχυρούς συμμάχους στην Κίνα, τη Ρωσία και τον παγκόσμιο Νότο.
Δύο ριζικές μακροπρόθεσμες συνέπειες μπορεί να προκύψουν από αυτή την κρίσιμη στιγμή. Η μία είναι το αντιδημοφιλές καθεστώς του Χαμενεΐ, διαβόητο για διαφθορά, στρατιωτική ανικανότητα και οικονομική κακοδιαχείριση, να ραγίσει υπό την πίεση αυτής της καταστροφής. Μέχρι στιγμής έχουν υπάρξει ελάχιστα τέτοια σημάδια. Η άλλη είναι ότι, αντί να υποταχθούν στο τελεσίγραφο Τραμπ – Νετανιάχου, οι ηγέτες του Ιράν, όποιοι κι αν είναι, θα αποφασίσουν να ακολουθήσουν τη Βόρεια Κορέα και να προσπαθήσουν να αποκτήσουν μια βόμβα το συντομότερο δυνατό, για να αποτρέψουν μελλοντικές ταπεινώσεις. Επειτα από χρόνια προσπαθειών να παίξει με τους δυτικούς κανόνες, το Ιράν θα μπορούσε τελικά να γίνει αδίστακτο.
Η υποτιθέμενη ανάγκη απόκτησης πυρηνικών όπλων για αυτοάμυνα είναι ένα ζοφερό μάθημα που άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο μπορούν να αντλήσουν από αυτά τα γεγονότα. Ο πολλαπλασιασμός των πυρηνικών όπλων είναι ο μεγαλύτερος άμεσος κίνδυνος για το μέλλον του πλανήτη. Αυτό που μόλις έκανε ο Τραμπ προσπαθώντας απερίσκεπτα και βίαια να εξαλείψει μια αναπόδεικτη απειλή μπορεί να διασφαλίσει ότι ο αποδεδειγμένος κίνδυνος ενός κόσμου με πυρηνικά όπλα γίνεται ολοένα και πιο πραγματικός.
