«Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές». Αυτό αναγράφεται στο άρθρο 24 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που υπογράφτηκε το 1948 με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ανάμεσα στα ευρήματα της τελευταίας δημοσκόπησης της ALCO είναι και εκείνο που αφορά τις διακοπές. Σχεδόν οι μισοί Ελληνες δηλώνουν ότι δεν θα κάνουν φέτος διακοπές και αρκετοί ότι θα περιορίσουν τις μέρες της αναψυχής τους. Σχεδόν τα ίδια μεγέθη είχε «δείξει» και μια περσινή έρευνα από το ΙΕΛΚΑ (Ινστιτούτο Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών). Η αδυναμία των Ελλήνων να κάνουν διακοπές – τόσο στο εξωτερικό όσο και στη χώρα μας – φαίνεται να παγιώνεται και συχνά η επιλογή του εξωτερικού να είναι πιο συμφέρουσα οικονομικά από ένα ελληνικό νησί. Το μεγαλύτερο ποσοστό εκείνων που δεν θα πάνε διακοπές είναι οι ηλικιακά μεγαλύτεροι… Εδώ η σύνταξη είναι οριακή για την επιβίωσή τους, πού να φτάσει για διακοπές. Αν μιλάμε για οικογένειες, τα έξοδα καθιστούν τις διακοπές ακόμα δυσκολότερες.

Οι συνέπειες δεν είναι καθόλου ευχάριστες στην ψυχολογία των πολιτών, αλλά και στην κοινωνική δικαιοσύνη και τελικά συνοχή. Οι Ελληνες δεν ξεκουράζονται, παρότι κατοικούν σε μια χώρα όπου έρχονται εκατομμύρια άλλοι να ξεκουραστούν. Οξύμωρο, αλλά αληθινό. Τη στιγμή που βρίσκονται πολύ ψηλά στις λίστες με εκείνους που εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη, ξεκουράζονται λιγότερο. Μόνο κάποιες ακραία συντηρητικές ή και ακροκεντρώες φωνές, που θεωρούν τον λαό τεμπέλη, θα ισχυριστούν κάτι διαφορετικό. Και θα είναι αυτοί ακριβώς που θα χαρακτηρίζουν τους Ελληνες τεμπέληδες έχοντας την πατούσα τους μέσα στη θάλασσα ή κάνοντας island hopping με το σκάφος στα ελληνικά νησιά ποστάροντας κοινοτοπίες στα social media.

Οι διακοπές κινδυνεύουν να περάσουν από την όχθη του ανθρώπινου δικαιώματος σε εκείνη της πολυτέλειας και αυτό μοιάζει με ένα ακόμη κακό μαντάτο.

Η Τζίνα Μοσχολιού απουσιάζει με άδεια