Οταν, την Παρασκευή, ανακοινώθηκε ο θάνατος του Βασίλη Παπαβασιλείου, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν με «αποχαιρετισμούς» και αναφορές στον σημαντικό μας θεατράνθρωπο (καθόλου δεν μου αρέσει η λέξη «θεατράνθρωπος» αλλά πώς να περιγράψεις κάποιον που είχε αφοσιωθεί τόσο απόλυτα στο θέατρο και ως σκηνοθέτης και ως ηθοποιός και ως μεταφραστής;). Βέβαια, σε αυτό το διαδικτυακό χωριό που λειτουργεί σαν ένα απέραντο «κομμωτήριο» (με κατατεθειμένο τον σεβασμό μου στα κανονικά κομμωτήρια και στους ανθρώπους που εργάζονται εκεί) δεν έλειψαν και τα καρφώματα τύπου «Ολοι αυτοί που γράφουν για τον Παπαβασιλείου τον ήξεραν κι από χθες;». Ε ναι λοιπόν, τον ήξεραν. Ακόμα κι αν δεν είχαν δει κάποια παράστασή του, είχαν ακούσει για αυτές. Ή είχαν διαβάσει κάποια συνέντευξή του. Ηταν δηλαδή μια αναφορά διανόησης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ