Κάπου ανάμεσα στον σουρεαλισμό και το κίνημα dada, με δόσεις αυτού που μετέπειτα θα χαρακτηριζόταν παράλογο, το έργο του Ροζέ Βιτράκ (Roger Vitrac, 1899-1952), «Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία» («Victor, ou Les enfants au pouvoir», 1928) διαθέτει ένα σύμπλεγμα χαρακτηριστικών που δύσκολα το κατατάσσουν σε κάποιο συγκεκριμένο είδος – και ευτυχώς. Είναι μια φάρσα, ένα κοινωνικό και πολιτικό σχόλιο με υπόγειες, ενίοτε κωμικές, φιλοσοφικές διαστάσεις, ένα αστικό δράμα και τελικά μια αυτόνομη θεατρική οντότητα. Μέσα στις λίγες ώρες που εξελίσσεται η υπόθεση, ένα βράδυ του Σεπτεμβρίου από τις οκτώ ως τα μεσάνυχτα, ο γάλλος συγγραφέας καταφέρνει να ξεσκεπάσει πολλά: τις εσωτερικές αναζητήσεις των ηρώων του αλλά και αδυναμίες τους, την αλήθεια και το ψέμα των ενηλίκων – με την απιστία να σέρνει τον χορό, τη ζωή και τον θάνατο που γειτνιάζουν επικίνδυνα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
