«Αν αυτή ήταν η τελευταία έκθεση που θα έκανα ποτέ στη ζωή μου, θα ήμουν ευχαριστημένος, διότι νιώθω ότι εδώ, στο Μουσείο Ακρόπολης, το έργο μου επιστρέφει στο σπίτι του» λέει ο Μάικλ Ράκοβιτς ενώ στέκεται όρθιος ανάμεσα σε ανάγλυφους βασιλείς και ιερείς που κρατούν αγέρωχοι τα σκήπτρα τους και περπατούν αθόρυβα στον χώρο των περιοδικών εκθέσεων του πιο δημοφιλούς ελληνικού μουσείου. Φορούν ρούχα πλουμιστά κι έχουν μακριές γενειάδες. Από μακριά μοιάζουν σαν να ταξίδεψαν από τον 9ο αι. π.Χ. και από την καρδιά της Μεσοποταμίας, το βασίλειο της Ασσυρίας, εκεί που γεννήθηκαν για να κοσμήσουν το Βορειοδυτικό Παλάτι της  Κάλχου (Νιμρούντ), στην Αθήνα για να συναντηθούν με τα αριστουργήματα που σχεδίασε ο Φειδίας. Μια δεύτερη ματιά όμως μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε πως κάποιοι από τους άνδρες αυτής της πομπής είναι αποκεφαλισμένοι. Και μια πιο κοντινή μάς αποκαλύπτει πως η λαμπερή παρέλαση – πριν λεηλατηθεί από αποικιοκρατικές δυνάμεις τους προηγούμενες αιώνες και πριν καταστραφεί ό,τι απέμεινε από τον ISIS το 2015 – δεν είναι σκαλισμένη στον λίθο, αλλά φτιαγμένη από συσκευασίες σοκολάτας, τσαγιού, πικλών μάνγκο και κύβων λαχανικών από τη Μέση Ανατολή και από εφημερίδες στα αραβικά και αγγλικά που μοιράζονται δωρεάν σε πρόσφυγες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή