Τώρα που το Πάσχα πέρασε και ήδη το έχουμε ξεχάσει οδεύοντας προς το… επόμενο (εξεπλάγην όταν… πριν το Πάσχα κάποιος μου είπε ότι το Πάσχα τού 2026 θα «πέσει» πολύ νωρίς), ένας σύντομος απολογισμός δεν θα έβλαπτε – ακόμα και αν η αίσθηση που ενδέχεται να αφήσει πίσω του το ανά χείρας κείμενο είναι μάλλον αρνητική. Ομως οι ιστορίες που θα διαβάσετε εδώ είναι αληθινές· στη μια περίπτωση μάλιστα υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας μαζί με τη φίλη μου, τη Γεωργία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ