Γεννήθηκα στην Αθήνα, στην Κυψέλη, τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Η πρώτη μου ανάμνηση είναι να παρακολουθώ, για ώρες ολόκληρες, από το μπαλκόνι του διαμερίσματος τα αυτοκίνητα που πάρκαραν και ξεπάρκαραν. Είχα μάθει από πολύ μικρός να ξεχωρίζω τις μάρκες, αλλά δεν μπορούσα ακόμη να τις προφέρω. Το Φολκσβάγκεν για παράδειγμα – δύσκολη λέξη για ένα τρίχρονο – το έλεγα «πατ-πατ-πατ» από τον θόρυβο που έκανε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ







