Τελικά γρηγορότερα απ’ ό,τι περιμέναμε φθάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα – δίλημμα: με τις ΗΠΑ του προέδρου Ντ. Τραμπ ή με την Ευρώπη (Ευρωπαϊκή Ενωση, ΕΕ); Μέχρι τώρα μπορούσαμε να υπηρετούμε και τις δύο επιλογές (με ΕΕ και ΗΠΑ ταυτόχρονα). Αλλά όταν οι διατλαντικές σχέσεις έχουν σχεδόν καταρρεύσει μετά την αδιανόητη επιλογή του προέδρου Τραμπ να συμμαχήσει με τον πρόεδρο Πούτιν εναντίον Ουκρανίας και Ευρώπης, όταν το δίδυμο Τραμπ και Βανς προσβάλλει με τόσο απρεπή τρόπο τον πρόεδρο Ζελένσκι μέσα στον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος Τραμπ φθάνει στο επίπεδο (αισθητικής) να δηλώνει ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση δημιουργήθηκε για να στριμώχνει (ακόμη χειρότερα: to screw) τις ΗΠΑ», οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» (M. Wolf) γράφουν ότι «οι ΗΠΑ είναι τώρα ο εχθρός της Δύσης» (26/2), η ύπατη εκπρόσωπος ΚΕΠΠΑ Κ. Κάλας δηλώνει ότι «η Δύση χρειάζεται νέο ηγέτη», και κυρίως ο πρόεδρος Τραμπ ανέχεται ή και προωθεί την αλλαγή συνόρων με τη βία, πόσο μπορεί η Ελλάδα να είναι πλέον «στρατηγικός εταίρος» των ΗΠΑ και να βλέπει τις τελευταίες σε οιονεί ρόλο προστάτιδας δύναμης (έναντι της Τουρκίας); Μάλλον δεν μπορεί. Ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης συναντήθηκε με τον αμερικανό ομόλογό του Μ. Ρούμπιο στην Ουάσιγκτον για να επιβεβαιώσουν, υποτίθεται, τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ των δύο χωρών (χωρίς δημόσια τουλάχιστον να κάνουν καμία αναφορά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις). Αλλά οι στρατηγικές σχέσεις (όχι απλά οι συναλλακτικές) προϋποθέτουν διαμοιρασμό κοινών αντιλήψεις και θέσεων. Ωστόσο οι θέσεις Ελλάδας (όπως και λοιπής Ευρώπης) με τις ΗΠΑ Τραμπ αποκλίνουν ριζικά σε όλο σχεδόν το φάσμα των γεωπολιτικών ζητημάτων (πρωτίστως των πολέμων Ουκρανίας και Μ. Ανατολής)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
