Οι σταγόνες της βροχής πέφτουν απαλά στο έδαφος. Ο ήχος που κάνουν μοιάζει με ένα μονότονο, όμορφο όμως στα αφτιά, τραγούδι. Το περπάτημα στον Εθνικό Κήπο λίγο μετά από μια ξαφνική μπόρα, είναι θαυμάσιο. Ηρεμία, γαλήνη, λίγος κόσμος – κυρίως μαμάδες με καροτσάκια -, η λιμνούλα, τα γέρικα δέντρα, η ατμόσφαιρα ιδανική. Νιώθεις ότι βρίσκεσαι κάπου μακριά από την πόλη και όμως κινείσαι στο κεντρικότερο σημείο της. Περίπατος γοητευτικός, μαγευτικός, που κάποιες φορές είναι μάλλον απαραίτητος. Αισθάνεσαι να ηρεμείς και «ταξιδεύεις» σε άλλες εποχές. Φίλοι που μένουν κοντά, μου έλεγαν ότι προτιμούν τις χειμωνιάτικες βόλτες στον Εθνικό Κήπο. Κάποιοι άλλοι επιμένουν ότι η άνοιξη δημιουργεί μαγευτικό σκηνικό με τα λουλούδια σε εκτυφλωτικά χρώματα, το πράσινο, τις χρυσές αχτίδες του ήλιου να «παίζουν» με τις φυλλωσιές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
