To όνομά της είναι Βιμπέκε Λόκεμπεργκ, είναι Νορβηγίδα, σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ και ίσως να μην είναι και τόσο γνωστή παρότι ένα ντοκιμαντέρ της, το «Tears Of Gaza», προβλήθηκε ευρέως σε διεθνή φεστιβάλ το 2011. Ωστόσο, το 1973, η Λόκεμπεργκ, 28 ετών εκείνη τη χρονιά, σκηνοθέτησε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Long Road To The Director’s Chair», του οποίου τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο (τότε Δυτικό) Βερολίνο στο πλαίσιο του πρώτου Διεθνούς Σεμιναρίου Γυναικείου Κινηματογράφου. Παρ’ όλ’ αυτά, μόλις σήμερα, το ντοκιμαντέρ αυτό παρουσιάστηκε δημοσίως στο παράλληλο τμήμα Forum της 75ης κινηματογραφικής Μπερλινάλε. Γιατί να χρειαστεί περισσότερο από μισός αιώνας μέχρι να γίνει η παρουσίαση ενός ντοκιμαντέρ που πλέον θεωρείται κεφαλαιώδους σημασίας, ένας σταθμός των απαρχών του φεμινιστικού κινήματος;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
