Τα ΒΙΠΕΡ ήταν μια υπερφιλόδοξη όσο και ρηξικέλευθη πρόταση στον χώρο του βιβλίου, πρωτοβουλία του πανίσχυρου τότε εκδοτικού οργανισμού ΠΑΠΥΡΟΣ της οικογένειας Πουρνάρα. Εμφανίστηκαν το 1970, την ίδια λίγο πολύ εποχή όπου άρχιζε και το λεγόμενο εκδοτικό μπουμ, απόρροια εν πολλοίς της άρσης της προληπτικής λογοκρισίας από τη χούντα στα τέλη του 1969. Η περίοδος 1967-70 ήταν για το βιβλίο μια πραγματική μαύρη τρύπα, αφού και οι περισσότεροι Ελληνες λογοτέχνες είχαν πάρει την απόφαση να μη δημοσιεύουν υπό το υφιστάμενο καθεστώς (απόφαση που επικρίθηκε αργότερα από αρκετούς, και άλλωστε σχετικά σύντομα αναιρέθηκε), αλλά και μια σειρά εκδοτικοί οίκοι της προδικτατορικής περιόδου είχαν οδηγηθεί σε επίσημη ή εκ των πραγμάτων αναστολή της λειτουργίας τους. Αποτέλεσμα αυτού του συνδυασμού παραγόντων ήταν η βιβλιοπαραγωγή να είναι υποτυπώδης και το πεδίο για νέα εκδοτικά εγχειρήματα ανοιχτό. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι την ίδια εκείνη χρονιά, το 1970, εμφανίστηκαν και τα εμβληματικά «18 Κείμενα», βιβλίο-σταθμός για τα δεδομένα της εποχής, και ειδικότερα για τις εκδόσεις με αντιδικτατορική  στόχευση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή