Τον Δεκέμβριο οι διευθύνοντες σύμβουλοι των οκτώ μεγαλύτερων τραπεζών στις Ηνωμένες Πολιτείες συμμετείχαν σε τρίωρη συνεδρίαση ενώπιον της Τραπεζικής Επιτροπής της Γερουσίας. Ηταν μια αποκαρδιωτική επίδειξη που παρουσίαζε το τοξικό μείγμα πολιτικής και ανόητης ρητορικής που συχνά χαρακτηρίζει τις συζητήσεις για τον τραπεζικό τομέα. Μεγάλο μέρος της ακρόασης επικεντρώθηκε σε προτεινόμενους τραπεζικούς κανονισμούς γνωστούς ως «Βασιλεία 3». Λίγο μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-09 συνειδητοποίησα ότι οι κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις επηρεάζονταν από παράλογες αναλύσεις, αδιαπέραστη ορολογία, εσφαλμένα και παραπλανητικά επιχειρήματα και ακατάλληλες χρήσεις μαθηματικών μοντέλων. Ως αποτέλεσμα, οι ευκαιρίες βελτίωσης του τραπεζικού συστήματος παραβλέπονταν συνεχώς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή