Κάθε πόλεμος είναι συνώνυμος της φρίκης και αποτελεί ήττα για τον άνθρωπο. Μαζί του όμως επενεργεί και με πολλούς τρόπους στον κόσμο, πάντα μακροχρόνια και επώδυνα. Και γι’ αυτό πέραν των γενικόλογων εκκλήσεων για ειρήνη, απαιτούνται και πρωτοβουλίες σε δύο επίπεδα: στο έμπρακτο σκέλος της κατάπαυσης του πυρός με διπλωματικές ενεργές κινήσεις. Στο ανθρωπιστικό μέρος που κάθε χώρα πρέπει να έχει στον σχεδιασμό της και στις προτεραιοποιήσεις της. Η Ελλάδα διά της κυβέρνησης και άρα της επίσημης διπλωματίας μας στέκεται ορθά και στα δύο πεδία. Η συνάντηση δε του Πρωθυπουργού με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας επιβεβαίωσε πως κινούμαστε στη σωστή όχθη της Ιστορίας και όλες οι πρωτοβουλίες μας έχουν την έγνοια των αμάχων και της διευκόλυνσης των οδών διαφυγής από τη Γάζα. Δεν είναι στενά απλώς και μόνον ανθρωπιστικό το εν λόγω δύσκολο θέμα. Είναι και απόδειξη πως ως πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή έχουμε μια άλλη ιεράρχηση των αξιών.

Η ανθρώπινη ζωή πάνω από όλα, περισσότερο δε στην εν λόγω εμπλοκή των αμάχων και των οικογενειών τους. Είναι βαθιά συνειδητοποίηση πως σε έναν πόλεμο οι πρώτοι που την πληρώνουν είναι οι αθώοι. Και πως για τις δυτικές αξίες, που έχουμε εμπεδωμένες, έχει ύψιστη σημασία η διάσωση των παιδιών και των αμάχων. Παράλληλα, μια ενεργητική διπλωματία από μεριάς μας για γεφύρωση των χασμάτων στην εν λόγω περιοχή είναι παραπάνω από αναγκαία και ορθώς δρομολογείται.