Δεν γνωρίζω, αν υπάρχει άλλο διεθνώς φαινόμενο συγγραφικής πεζογραφίας σαν την περίπτωση του Χ. Α. Χωμενίδη. Από το 1993 που πρωτοείδε το φως το έξοχο μυθιστόρημά του «Το σοφό παιδί» έως σήμερα, 30 χρόνια γεμάτα, μας χάρισε 13 μυθιστορήματα και 3 συλλογές διηγημάτων. Κάθε δύο χρόνια μέσο όρο. Το εκπληκτικό αυτό συγγραφικό κατόρθωμα (κάθε δύο χρόνια ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα ή μια συλλογή διηγημάτων) δεν εξαντλείται μόνο στην απίθανη, νομίζω διεθνώς, συγγραφική ιστορία, παραγωγή έργων. Δεν υπάρχει ούτε ένα έργο ρουτίνας επανάληψης, αντιγραφής των μεθόδων μιας επιτυχημένης, προηγούμενης παραγωγής. Από το «Σοφό παιδί» και τα άλλα έργα που με συνθήκες εργοταξίου ακολούθησαν ο Χωμενίδης έγινε ο πλέον μεταφρασμένος σε ευρωπαϊκές γλώσσες (ακόμη και στα λιθουανικά και τα εβραϊκά) έλληνας πεζογράφος, πριν ακόμη συμπληρώσει τα 40 χρόνια ηλικίας και τα 15 συγγραφικής δράσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ