Γιατί δεν έγινε οργανωμένη απομάκρυνση των κατοίκων;

Το αλαλούμ που επικρατούσε τις κρίσιμες ώρες και η παντελής έλλειψη συντονισμού που διαπερνούσε τη «ραχοκοκαλιά» βασικών υπηρεσιών του κράτους, το οποίο αποδείχθηκε «τραγικά απόν» στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι αποκαλύπτεται στη διάρκεια της πολυήμερης κατάθεσης του δικαστικού πραγματογνώμονα Δημήτρη Λιότσιου, ο οποίος χθες βρέθηκε για δέκατη συνεδρίαση στο βήμα του μάρτυρα.

Από την εξέταση του μάρτυρα προέκυψαν στοιχεία που δείχνουν ότι υπήρχαν πολλά «γκρίζα σημεία» ως προς την καταχώριση των εναέριων μέσων, τις βλάβες που φέρονται να είχαν δηλωθεί και την επιχειρησιακή τους ικανότητα, ενώ μετέωρο έμεινε και το εύλογο ερώτημα της προέδρου του δικαστηρίου Μαρίας Γκιαούρη γιατί τελικά δεν έγινε οργανωμένη απομάκρυνση των κατοίκων της περιοχής, που θα μπορούσε - όπως έχει ειπωθεί - να είχε αποδειχθεί σωτήρια, αν βέβαια είχε προηγηθεί σχετική εισήγηση.

Εγκληματικές παραλείψεις

Ολα όσα ακούγονται τις τελευταίες ημέρες στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας, όπου δικάζονται 21 κατηγορούμενοι για τους 104 νεκρούς στο Μάτι από τη φονική πύρινη λαίλαπα, θύμισαν σε ανθρώπους που βρίσκονται καθημερινά στη δικαστική αίθουσα τα κενά και τις εγκληματικές παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς.

Ο Δημήτρης Λιότσιος επέμεινε πως το ΕΣΚΕ είχε όλα τα δεδομένα και θα μπορούσε να είχε εισηγηθεί την απομάκρυνση των κατοίκων, οι οποίοι σχεδόν με μία φωνή, όπως έχουν πει στις καταθέσεις τους, δεν ειδοποιήθηκαν από κανέναν για τη φωτιά, δεν χτύπησε μία καμπάνα, δεν άκουσαν μία σειρήνα πυροσβεστικού, αλλά αντίθετα το κράτος τούς άφησε να καούν.

O μάρτυρας επανέλαβε ότι τις κρίσιμες ώρες της φονικής πυρκαγιάς υπήρχαν διαθέσιμα 13 εναέρια μέσα, και αυτό ήταν σε γνώση του ΕΣΚΕ. Από την πλευρά της η δικηγόρος Μαρία-Χριστίνα Νικοπούλου, η οποία υπερασπίζεται τον τότε αρχηγό της Πυροσβεστικής Σωτήρη Τερζούδη, επισήμανε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ καταθέσεων πιλότων εναέριων και των καταγραφών στο χειρόγραφο ημερολόγιο του ΣΚΕΔ (Συντονιστικό Κέντρο Δασοπυρόσβεσης) και ανέγνωσε στο δικαστήριο καταθέσεις πιλότων οι οποίοι ανέφεραν ότι αν πετούσαν την ημέρα εκείνη, λόγω των καιρικών συνθηκών, πιθανότατα θα είχε συμβεί ατύχημα.

Απομάκρυνση

Ιδιαίτερο κεφάλαιο στην εξέταση του Δ. Λιότσιου αποτέλεσε το κρίσιμο ζήτημα της οργανωμένης απομάκρυνσης ή της διάσωσης των κατοίκων στο Μάτι.

Πρόεδρος: Γιατί δεν έγινε η οργανωμένη απομάκρυνση;

Μάρτυρας: Δεν μπορώ να ξέρω... Πιστεύω ότι η εναλλαγή των επικεφαλής ήταν ένας παράγοντας. Η ώρα που έχουμε θέσει ως «ώρα μηδέν» (δηλαδή στις 17.30 το απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018) ήταν η ώρα που έφτανε νέος επικεφαλής στο συμβάν. Το ΕΣΚΕ είχε όμως όλα τα δεδομένα.

Πρόεδρος: Ο επικεφαλής, όπως μας λέτε, δεν κατάλαβε, γιατί ήταν για λίγη ώρα στον τόπο, έπρεπε το ΕΣΚΕ να ζητήσει απομάκρυνση;

Μάρτυρας: Μάλιστα, όπως έγινε στην Κινέτα. Ολοι είχαν τη γνώση.

Υπεράσπιση: Στην Κινέτα οι ίδιοι άνθρωποι λειτούργησαν υποδειγματικά.

Πρόεδρος: Πόση ώρα χρειάζεται για τη διάσωση;

Μάρτυρας: Από τις 5.30 μέχρι τις επτά που έφτασε η φωτιά στη θάλασσα μεσολαβεί μία ώρα και θα μπορούσαν να φύγουν ακόμα και πεζοί.

Ακροατήριο: Εχουμε και αυτοκίνητα...

Υπεράσπιση: Υπήρχε σχέδιο;

Μάρτυρας: Οι δήμοι ήταν υποχρεωμένοι να έχουν σχέδιο.

Υπεράσπιση: Ποιος θα ήταν ο ενδεδειγμένος τρόπος να απομακρυνθούν αυτοί οι άνθρωποι;

Μάρτυρας: Δεν θα μπω εγώ σε αυτό... Ο κάθε δήμος είναι υποχρεωμένος να έχει σχέδιο για απομάκρυνση. Την εντολή τη δίνει ο επικεφαλής και υλοποιούν οι δήμαρχοι.