Η διαδικασία να βγάλεις έναν παίκτη από τα σπλάχνα σου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει κόπο. Υπομονή. Να αντέχεις τα λάθη (του) και ο ίδιος ο παίκτης να διαθέτει ατσάλινο χαρακτήρα ώστε να τα προσπερνά. Ολα τα ανωτέρω ήρθαν στον νου με την περίπτωση του Κωνσταντίνου Τζολάκη. Στα 16 του κατέφθασε στον Πειραιά από τα Χανιά και τον Πλατανιά, άρα θεωρείται ήδη… παλιοσειρά στην ομάδα. Πριν από λίγο καιρό έκλεισε τα 20 χρόνια του, μετρά ένα Κύπελλο και στον Βόλο με την ΑΕΚ το 2020 ήταν βασικός, συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και σημαντικά ραντεβού και προχθές υπήρξε κομβικός στο ματς με τον Αρη. Προσοχή: όχι επειδή έπιασε το πέναλτι. Αυτό μπορεί να το κάνει και ένας μέτριος γκολκίπερ – να ξεχωρίζει δηλαδή σε αυτά τα χτυπήματα. Αλλά ο Τζολάκης μόνο μέτριος δεν θεωρείται. Εδειξε νηφαλιότητα και σταθερότητα, αυτοπεποίθηση και κυρίως δεν φάνηκε να έχει πέσει η ψυχολογία του από τότε που έφτασε στον Ρέντη ο Πασχαλάκης. Και κάπου εδώ βρίσκεται το μυστικό. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει πως ο ένας γκολκίπερ «αναγκάζει» τον άλλο να είναι διαρκώς σε εγρήγορση. Να παλεύει ώστε να πείσει τον Μίτσελ πως αξίζει την ευκαιρία. Επί του παρόντος, ο ισπανός προπονητής έχει διαλέξει τον νιόφερτο «άσο» για το πρωτάθλημα και τον νεαρό για τα παιχνίδια του Κυπέλλου. Ο Τζολάκης τον δικαιώνει και δικαιώνει τον εαυτό του για την προσπάθεια. Συνεχίζει. Η διάρκεια είναι αυτή που θα τον κρατήσει στον αφρό και ο συναγωνισμός που θα έχει πάντα απέναντί του. Γιατί μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, ένας οργανισμός με απαιτήσεις, είναι αδύνατο να μην επενδύει στη θέση του τερματοφύλακα, στην πλέον κομβική στο ποδόσφαιρο. Ο Τζολάκης θα «βγει» και θα καθιερωθεί όταν δεν πτοηθεί από την όποια αντιξοότητα. Κυρίως από την ώρα που θα πιστέψει πως μπορεί να τα καταφέρει. Το κάνει  ήδη και το μαρτυρά η όλη του διαδρομή με τα ερυθρόλευκα. Η διαδικασία εκμάθησης και καθιέρωσης είναι μακρά και ασφαλώς δύσκολη. Ούτε προκύπτει συχνά ένας γκολκίπερ να στέκεται σε μια μεγάλη ομάδα από μικρή ηλικία. Αλλοι δείχνουν ιώβειο υπομονή. Ορισμένοι τα παρατούν. Λυγίζουν από τις αυξημένες ευθύνες και τα «πρέπει». Με την απόδοσή του, όμως, ο Κωνσταντίνος Τζολάκης στην έδρα του Αρη έπεισε πως ο Ολυμπιακός δικαίως τον υπολογίζει για το σήμερα και πάνω από όλα για το αύριο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ