Το τέλος της παιδικής αθωότητας και η ανάγκη εθνικής στρατηγικής

Τελευταία γίνεται λόγος για το κατά πόσο ο αχανής χώρος του ελληνικού Διαδικτύου αποτελεί έναν διαθλαστικό φακό των κοινωνικών δυναμικών. Είναι το ελληνικό Διαδίκτυο μια αντανάκλαση μόνο των πιο σκοτεινών ή τοξικών πλευρών της κοινωνίας μας ή μήπως αποτελεί καθρέφτισμα των παθογένειών της, επιβεβαιώνοντας την περίφημη ρήση της Γαλάτειας Καζαντζάκη; Πώς θα μπορούσε άλλωστε ο ψηφιακός μας κόσμος να είναι φτιαγμένος από διαφορετικά υλικά σε σχέση με εκείνα που συναπαρτίζουν την κοινωνία μας;