«Εχε τον νου σου στο παιδί» λέει ο στίχος του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Με όσα αλυσιδωτά αποκαλύπτονται για την Κιβωτό του Κόσμου το αίτημα είναι πιο επιτακτικό και άμεσο: τον νου μας στα παιδιά και βέβαια άπλετο φως στην υπόθεση που συγκλονίζει την κοινωνία μας. Εδώ βέβαια το ζήτημα τίθεται από πολλές σκοπιές. Ολες οι δομές και όλα τα εσωτερικά τους οικοσυστήματα και περιβάλλοντα πρέπει να έχουν πλήρη διαφάνεια και να εποπτεύονται κεντρικά.

Τα ταχύτατα βήματα της κυβέρνησης που από σήμερα θα δει το όλο θέμα στο Μέγαρο Μαξίμου και με τους συναρμόδιους υπουργούς είναι και βήματα για τον εκσυγχρονισμό, αλλά και τη φροντίδα και βοήθεια για τα παιδιά αυτά. Με κεντρικό στόχο την αποϊδρυματοποίηση και την ένταξη των παιδιών ταυτόχρονα με την ολοκληρωμένη παιδεία και φροντίδα τους, οφείλουμε συλλογικά να κάνουμε ένα άλμα ως κοινωνία. Μακριά από παθογένειες και στρεβλώσεις στις προνοιακές δομές και με τη σύμπραξη ειδικών επιστημόνων, πρέπει να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον πολιτισμού για όσους έχουν ανάγκη.

Ακόμη και η χρηματοδότηση και υλική υποστήριξη δεν μπορεί να γίνεται ανέλεγκτα, αλλά να υπάγεται σε έναν κεντρικό φορέα ελέγχου των δομών όπου χρειάζεται. Από το νέο καθεστώς θα περνάει ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπιάς μας, αλλά και της κοινωνικής μας πολιτικής ως χώρας. Από αυτό το στοίχημα θα σπάσουν οι κλειστοί τοίχοι με τα ένοχα μυστικά και θα αποκαταστήσουμε την ίδια την ψυχή μας ως κοινωνία. Για τα παιδιά αυτά πάντα.