Αναμένοντας την επέκταση της πρώτης γραμμής του μετρό ως τον Πειραιά, χρησιμοποίησα χθες το δημοφιλές μαζικό μέσο σε ώρα αιχμής, για να διαπιστώσω τοις πράγμασι ότι τις ώρες αιχμής ο συνωστισμός είναι απόλυτος – και όσο ανοίγουν νέοι σταθμοί (ευπρόσδεκτο) ο συνωστισμός θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερος, διότι το μετρό χρειάζεται νέους συρμούς, ώστε να επιταχύνεται η κίνηση και να αποσυμφορούνται γρηγορότερα οι αποβάθρες.

Αλλά πώς να αγοραστούν νέοι συρμοί όταν, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, μεγάλο ποσοστό των επιβατών υλοποιεί το σύνθημα του κινήματος «Δεν πληρώνω». Το ίδιο, σε μεγαλύτερο βαθμό, γίνεται στα γερασμένα λεωφορεία. Αδυνατώ να κατανοήσω πώς κυριάρχησε αυτή η αντίληψη, είμαι όμως σίγουρος ότι αν συνεχιστεί οι συγκοινωνίες θα γίνονται όλο και χειρότερες, αφού όταν δεν εισπράττεται το κόμιστρο δεν θα υπάρχουν ανταποδοτικοί πόροι και οι συγκοινωνίες θα ρημάζουν. Αυτό άλλωστε ήταν το μεγάλο μάθημα της περιόδου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που δεν βλέπω να εμπεδώθηκε ιδιαίτερα.

Α, και κάτι άλλο: μέσα στους συρμούς, σε τέσσερις γλώσσες μάλιστα, εκφωνείται ότι η μάσκα είναι υποχρεωτική. Δεν φοράει ούτε το ένα τρίτο – χωρίς κανένα πρόβλημα.