Θαυμάζω τον Νίκο Φίλη. Διότι ενώ περνούν τα χρόνια και συσσωρεύουμε κούραση, μαζί με τις απογοητεύσεις, εκείνος έχει ακόμα την ίδια ορμή, την ίδια απολυτότητα και το ίδιο πάθος με το πάθος της εποχής που ήταν συνδικαλιστής του ανανεωτικού χώρου στο πανεπιστήμιο. Κατάφερε να βρεθεί στην ίδια πλευρά με τον Γιώργο Κατρούγκαλο, αντίπαλό του στον φοιτητικό συνδικαλισμό, αλλά αντί αυτό να τον κάνει λίγο περισσότερο σκεπτικιστή και ταπεινό, αντίθετα τον αφηνιάζει. Θα πείτε, και θα έχετε δίκιο, ότι εδώ συγκατοίκησε άνετα με τον Καμμένο, στον Κατρούγκαλο θα μασήσει;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ