Καθώς ο κόσμος βυθίζεται στην αστάθεια, η παγκοσμιοποίηση κάμπτεται και οι διεθνείς σχέσεις πολώνονται μεταξύ αυταρχικών, αναθεωρητικών κρατών και των κρατών που εκπροσωπούν τη δημοκρατία, την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Κύπρος ανήκουν πολιτισμικά και πολιτικά στη δεύτερη κατηγορία, εκπροσωπούν στην Ανατολική Μεσόγειο την ιδέα του δυτικού πολιτισμού και το γεωπολιτικό πεπρωμένο τους είναι κοινό. Περιβάλλονται όμως από κράτη με αυταρχικές δομές και ηγεμονικές περιφερειακές βλέψεις, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη στενή τους συνεργασία. Η κοινή συνθήκη των τριών κρατών οδηγεί νομοτελειακά σε πολιτική σύμπραξη και κοινή γεωστρατηγική αντίληψη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή