«Οταν ασχολείσαι με κάτι σε βάθος, σου δίνει πολλά δώρα»

Ο Μιχάλης Σιγανίδης δείχνει στην παραγωγό Ντόρα Ρίζου τη νέα του δισκογραφική εργασία. Δίπλα, σβηστό, το πάλαι Συγκρότημα Λαμπράκη. Η Ευσταθία τρυπώνει στο Black Duck της Χρήστου Λαδά έχοντας διανύσει ώρες καθηλωμένη στην κίνηση της πόλης. Δεν χάνει το χαμόγελό της. Μέσα παίζει Χιώτη. Είμαι βέβαιος πως η όλη εικόνα μεταβολίζεται από την Ευσταθία σε μια μελλοντική της δημιουργία. Κείμενο; Τραγούδι; Στίχος; Απόσπασμα έργου; Η ταλαντούχα δημιουργός, με στόχο και όραμα σε ό,τι παραδίδει στη μέχρι τώρα διαδρομή της, έχει τον τρόπο να διατηρεί τον ρομαντισμό της αλλά και να μιλάει ειλικρινά για όσα μας απασχολούν. Κλίμα; Σχέσεις; Πόλη; Παιδί του διαμερίσματος και της Θεολογικής, το τελευταίο διάστημα εργάζεται επιμελώς σε δύο πεδία, τη βασανίζουν δύο θεματικές: το γυναικείο ζήτημα και το περιβάλλον. Με εκείνο τον παλιό τρόπο των ραψωδών ή των τραγουδοποιών της Μεταπολίτευσης αλλά και με το πείσμα του ανθρώπου που ξέρει βαθιά πως το γύρω τοπίο παραείναι ρευστό για τις πνευματικές δυνάμεις. Η κουβέντα μαζί της έχει από ανάλυση για το πρώιμο φεμινιστικό κίνημα της Ελλάδας μέχρι τον πρωτοπόρο των ψυχικών ερευνών Αγγελο Τανάγρα ή την τέχνη της απαγγελίας και τον Λορέντζο Μαβίλη. Η Ευσταθία είναι με την τέχνη της μια χρονογράφος του καιρού μας.