Οποιος έχει βρεθεί σε μια παρέα μοτοσικλετιστών και, κυρίως, στις κουβέντες που γίνονται στα διαλείμματα μιας ημερήσιας (ή και πολυήμερης) εξόρμησης, είναι βέβαιο ότι θα συμφωνήσει εύκολα στις εξής δύο διαπιστώσεις: Πρώτον, ότι η σχέση του αναβάτη ή της αναβάτριας – ακόμα και στην περίπτωση που ανήκουν στην κατηγορία των αρχάριων και άπειρων – με τη μοτοσικλέτα του/της αγγίζει τα όρια του ερωτισμού και δεν έχει σχέση με εκείνη που έχει η συντριπτική πλειονότητα όσων οδηγούν αυτοκίνητα με τα οχήματά τους. Και, δεύτερον, ότι η υπόθεση της ηλεκτροκίνησης τους απασχολεί ελάχιστα έως καθόλου – σαν να θεωρούν, με άλλα λόγια, βέβαιο ότι αφορά κάποιους άλλους και αυτούς δεν πρόκειται να τους αγγίξει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή