Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η αυτοκινητοβιομηχανία έδειχνε να έχει ανακαλύψει την κότα με το χρυσό αβγό σε μια κρίσιμη καμπή στον τομέα της σχεδιαστικής φαντασίας κυρίως στον τομέα των οικογενειακών οχημάτων – και την ώρα που τα στέσιον περνούσαν στη συνταξιοδότηση. Τα πολυμορφικά αυτοκίνητα έσωσαν την «παρτίδα», και αποτέλεσαν για περισσότερο από 15 χρόνια την μπεστ σέλερ κατηγορία, δημιουργώντας ένα μεγάλο «πάρκο» επιλογών, σε μικρά, μεσαία και μεγάλα MPV (Multi Propose Vehicle, όπως τα ονόμαζαν). Στην πράξη, όποιος δεν διέθετε ένα μοντέλο στη συγκεκριμένη κατηγορία έμοιαζε με τον παίκτη που προσπαθεί να αποβληθεί από μόνος του μέσα από το τερέν των πρωτοκλασάτων κατηγοριών. Από τα μοντέλα που πρωτοπόρησαν στη συγκεκριμένη κατηγορία ήταν το Renault Espace, αργότερα εισήλθε στην αγορά ένα πιο εμπορικό μοντέλο, το Renault Scenic, η Citroen τάραξε τα νερά με το Picasso Xsara, και τον δρόμο τους ακολούθησαν και άλλες εταιρείες, που έβγαζαν ένα πολυμορφικό σχεδόν κάθε έξι μήνες! Μάλιστα, τα πολυμορφικά κατάφεραν να αποτελούν το 30%-40% των πωλήσεων από το σύνολο της αγοράς του αυτοκινήτου, όντας η πιο ατρόμητη κατηγορία, που δεν θα τη σκίαζε καμία άλλη. Ωστόσο ο νέος… εχθρός, τα SUV, έδειξαν ότι το αγοραστικό κοινό μπορεί να αλλάξει γνώμη σε χρόνο ντε τε και να βάλει στο χρονοντούλαπο των επιλογών του τα πολυμορφικά μοντέλα, που όσο ταχεία ήταν η ανοδική τους πορεία, άλλο τόσο γρήγορα σβήστηκαν από τα πλάνα των αυτοκινητοβιομηχανιών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ