Αλήθεια, τι θα εορτάσουμε με τόση επισημότητα, αφού ακόμα και τα νομίσματα του Αγώνα έγιναν συλλεκτική επένδυση; Χωρίς χρονολογικά δεδομένα, έτσι στη μνήμη αποτυπωμένα, θα προσπαθήσω να εξετάσω πράγματι πόσο εκπαιδευτικά, ιστορικά, ηθικά είμαστε ενημερωμένοι και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε με συνείδηση και ευθύνη το μάθημα, αρνητικό κυρίως, και θετικό, της Επανάστασης του 1821. Θα θυμηθούμε, τάχα, ότι το Πατριαρχείο αναθεμάτισε τον Αδαμάντιο Κοραή και καταδίκασε από άμβωνος τον Αλέξανδρο Υψηλάντη; Θα αναφερθούμε στο πώς η ενέργεια του Αλέξανδρου Υψηλάντη με τον Ιερό του Λόχο (ρομαντική μίμηση του Ιερού Λόχου των Πελοπίδα και Επαμεινώνδα) απογυμνώθηκε σε λίγες μέρες για να καταντήσει πρόβατο επί σφαγήν; Θα αναφερθούμε στο πώς επίσης έμεινε με λίγους ταμένους πιστούς ο Ανδρούτσος στο Χάνι της Γραβιάς και πώς έφτασε από απελπισία να καταφύγει στον εχθρό και πώς ο «συναγωνιστής» Γκούρας τον πέταξε από την Ακρόπολη για να εισπράξει γαλόνια που εξόντωσε τον «προδότη»;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ