Οι γυναίκες αποτελούν σήμερα περίπου το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού. Γεννούν, κατά μέσο όρο, 2 παιδιά η καθεμία και τα στατιστικά δείχνουν πως ζουν πέντε χρόνια περισσότερα από τους άνδρες. Κι όμως, είναι η δική τους αξία που χρειάζεται υπενθύμιση: η Ημέρα της Γυναίκας κρύβει στα συμφραζόμενα πάνω από έναν αιώνα διαρκούς πάλης για την ισότητα.

Η πανδημία έφερε στο φως τις κρυμμένες πτυχές αυτής της μάχης για την κατοχύρωση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Οχι μόνο γιατί οι γυναίκες ήταν κατά κύριο λόγο τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας που ανθίζει την περίοδο των συνεχών λοκντάουν. Οι γυναίκες απαρτίζουν το μεγαλύτερο μέρος του νοσηλευτικού προσωπικού παγκοσμίως, σήκωσαν στην πλάτη τους το βάρος της περίθαλψης των ασθενών και ήταν εκείνες που κλήθηκαν πολλές φορές να αποφασίσουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Μια πρόσφατη έρευνα του ΟΗΕ έδειξε πως, κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος του κορωνοϊού στην Ευρώπη, οι υγειονομικοί υπάλληλοι που μολύνθηκαν ήταν σε συντριπτικά ποσοστά γυναίκες: ακόμα και οι διαστάσεις των μασκών ταίριαζαν καλύτερα σε ανδρικά πρόσωπα.

Στην Ελλάδα, η φετινή Ημέρα της Γυναίκας συμπίπτει με την άνθηση του κινήματος #MeToo. Η συγκυρία προσφέρει ένα ανοιχτό πεδίο συναίνεσης για θεσμικές αλλαγές, μια μοναδική ευκαιρία στο πολιτικό σύστημα να αποδείξει πως δεν ανοίγει τη συζήτηση περί ισότητας μόνο για επικοινωνιακούς λόγους. Οι γυναίκες, που συχνά αγνοούνται από τα κομματικά επιτελεία γιατί «δεν ασχολούνται με την πολιτική», βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, διεκδικώντας το δικαίωμα να λένε «όχι». Η φωνή τους είναι αυτή που σήμερα πρέπει να ακουστεί.