Είναι η λέξη που μπήκε στην καθημερινότητά μας από τη στιγμή που η Σοφία Μπεκατώρου έκανε το πρώτο βήμα τον περασμένο Ιανουάριο. Το MeToo ήρθε για να μας απασχολήσει στις διαφορετικές εκδοχές του: ως hashtag μαζικής διάχυσης με σκοπό να αφυπνίσει συνειδήσεις, ως συμπύκνωση ενός δυνάμει κινήματος που αφορά όλες και όλους, ως πραγματικότητα τις διαστάσεις της οποίας διερευνούμε ακόμη. Η λέξη υπενθύμισε ότι οφείλουμε πρωτίστως να ακούμε τα θύματα της κακοποίησης και της σεξουαλικής παρενόχλησης, από τη στιγμή που τα ίδια καταργούν τη σιωπή και επιθυμούν να μοιραστούν το τραύμα τους. Υπενθύμισε επίσης την προσωπική στάση απέναντι στο φαινόμενο και ότι έχουμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος στην περίφημη «επόμενη ημέρα». Γι’ αυτό μαζί με την καταγραφή των μαρτυριών και τις καταγγελίες που έφτασαν στη νομική οδό – καθώς το κίνημα έχει ανάγκη από το κράτος δικαίου – παρατηρείται μια νέα κινητικότητα φορέων, οργανισμών και συναρμόδιων υπουργείων. Το στοίχημα είναι να γυρίσει η σελίδα μέσα από θεσμικές παρεμβάσεις (πρόληψης ή κυρώσεων, όπου χρειάζεται), κώδικες δεοντολογίας, ανάλογα με την περίπτωση. «ΤΑ ΝΕΑ» απευθύνθηκαν σε πέντε γυναίκες από τον χώρο του πολιτισμού για να σχολιάσουν με τον δικό τους τρόπο τη λέξη της επικαιρότητας.