«Ζούμε μια υπέροχη θλιβερή περίοδο»

Ο Γιάννης Ξανθούλης φέρει στη γραφή του τις αναπλάσεις της νεοελληνικής περιπέτειας. Τις συνενώσεις και τις αποκλίσεις μιας διαρκούς μεταβαλλόμενης πραγματικότητας, εντός των αντιθέσεών της. Με οδηγό κυρίως το οξύτατο χιούμορ και τις ποικίλες εκφράσεις του έρωτα. Με τη μνήμη να δεσπόζει. Δημοσιογράφος, χρονογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ραδιοφωνικός παραγωγός, λογοτέχνης. Δεν υπάρχει τετραγωνικό μέτρο λόγου που να μην έχει καλύψει ο Γιάννης Ξανθούλης. Ενας άνθρωπος-γραφομηχανή που συνεχίζει ακάθεκτος να γεννά ιστορίες που συγκινούν και παθιάζουν. Οπως το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ζωή μέχρι χθες» (Διόπτρα). Εδώ συναντάμε μια από τις πιο ολοκληρωμένες δραματουργικά ηρωίδες της ύστερης περιόδου του συγγραφέα, την Αμφιτρίτη-Ρίτα Βράνη. Μεγαλωμένη σε καλοβαλμένη αστική οικογένεια της Αχαρνών, ένα κορίτσι «αόρατο», τυφλώνεται ολοκληρωτικά από έρωτα. Οι δίδυμοι της εργατικής τάξης θα αποτελέσουν το σημείο βρασμού της. Μετά από λίγο αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Μια τραγική πορεία, που ύστερα από μια τραυματική περιπλάνηση θα τη φέρει, σε μεγάλη ηλικία πια, στα χνάρια των χαμένων της προσωπικών θησαυρών, πίσω στο κέντρο της Αθήνας.