Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Οποιος μελετά τις δηλώσεις του τούρκου προέδρου R.T. Erdoğan και του υπουργού Εξωτερικού M. Çavuşoğlu δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει ότι ένα ιδιότυπο είδος «πολιτικού διπολισμού» τείνει να εξελιχθεί στο δεύτερο κυρίαρχο χαρακτηριστικό της επίσημης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής (με σταθερά πρώτο εκείνο του ανεξέλεγκτου αναθεωρητισμού).
Ο R.T. Erdoğan μετέβη την 1η Ιανουαρίου 2021 στην Αγία Σοφία στη Βασιλεύουσα για την πρώτη προσευχή του νέου έτους και χαρακτήρισε ως «το στέμμα του 2020» τη μετατροπή του παγκοσμίου αυτού συμβόλου της Ορθοδοξίας σε ισλαμικό τέμενος.
Τη 18η Ιανουαρίου 2021 ο M. Çavuşoğlu χαρακτήρισε ως «παράλογες και αντι-μουσουλμανικές» τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, παρερμηνεύοντας σκοπίμως όσα εκείνος δήλωσε. Αξιο ιδιαίτερης προσοχής μάλιστα είναι το γεγονός ότι ο M. Çavuşoğlu απέδωσε ρητώς στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο την πρόθεση να υπονομεύσει την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών Ελλάδος - Τουρκίας. Την ίδια στιγμή ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωνε ανερυθρίαστα ενώπιον του γερμανού ομολόγου του H. Maas ότι η Τουρκία δεν θα διστάσει να πράξει στο πεδίο «αυτό που πρέπει» (δηλ. όχι απλώς «ατύχημα», αλλά σκόπιμο θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα...), αν η ελληνική κυβέρνηση δεν αποδεχθεί τις ασύμβατες με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας αξιώσεις της Τουρκίας.
Απολύτως ενδεικτική των προθέσεων και των σχεδιασμών της Τουρκίας είναι η δήλωση του M. Çavuşoğlu ότι «η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης πρέπει να ονομάζεται τουρκική». Σε αυτήν την εμπρηστική, ανιστόρητη και παντελώς αβάσιμη δήλωση θα μπορούσε εύλογα οποιοσδήποτε διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις Διεθνούς Δικαίου και Ιστορίας να δώσει την αποστομωτική απάντηση ότι η Συνθήκη της Λωζάννης αναγνωρίζει την ύπαρξη θρησκευτικής μειονότητας και όχι εθνικής μειονότητας στη Θράκη. Επίσης, κάποιος από τους νηφάλιους διεθνολόγους και ιστορικούς της Τουρκίας θα έπρεπε υπενθυμίσει (ή μάλλον να διδάξει) στον κ. Çavuşoğlu ότι στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, αλλά και σε κάθε πραγματικά δημοκρατική χώρα, οι πολίτες της έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και ουδείς (πόσω μάλλον όταν πρόκειται περί εξωτερικού παράγοντος...) νομιμοποιείται να «βαπτίζει» κατά το δοκούν και σύμφωνα με τα σκοτεινά του συμφέροντα μία θρησκευτική μειονότητα.
Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών (και μαζί με εκείνον και η Τουρκία) δεν θα είχε εκτεθεί τόσο πολύ διεθνώς, αν δεν είχε ακολουθήσει σχεδόν αμέσως μετά τη δική του δήλωση η πλέον αποστομωτική απάντηση μέσω έγγραφης ανακοίνωσης του μουφτή Ξάνθης και του μουφτή Διδυμοτείχου, οι οποίοι δήλωσαν: «Οι μουσουλμάνοι της Θράκης, των οποίων ηγούμαστε πνευματικά,... έχουμε υπερασπιστεί την πατρίδα μας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όπως όλοι οι Ελληνες πολίτες... Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι όλες οι Κυβερνήσεις της πατρίδας μας αλλά και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες της Θράκης μιλούν πάντοτε για εμάς με σεβασμό... Είμαστε υπερήφανοι για την πατρίδα μας και το γεγονός ότι σέβεται απολύτως τη θρησκευτική μας πίστη»!
Για όσους δεν εθελοτυφλούν, είναι προφανές ότι η Τουρκία δεν επιθυμεί ειλικρινή διάλογο με την Ελλάδα σύμφωνα με τις επιταγές του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. Ως εκ τούτου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιχειρήσει να δυναμιτίσει τις διερευνητικές επαφές με κάποια πρόφαση και να μας σύρει σε έναν «διάλογο» χωρίς προϋποθέσεις και κανόνες ύστερα από θερμό επεισόδιο. Ακριβώς για τον λόγο αυτόν πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί για πιθανές προκλητικές ενέργειες οργάνων της Τουρκίας σε ευαίσθητες και ευθέως στοχοποιημένες γεωγραφικές περιοχές της χώρας μας.
Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι αναπληρωτής καθηγητής του ΕΚΠΑ
