Οποιος μελετά τις δηλώσεις του τούρκου προέδρου R.T. Erdoğan και του υπουργού Εξωτερικού M. Çavuşoğlu δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει ότι ένα ιδιότυπο είδος «πολιτικού διπολισμού» τείνει να εξελιχθεί στο δεύτερο κυρίαρχο χαρακτηριστικό της επίσημης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής (με σταθερά πρώτο εκείνο του ανεξέλεγκτου αναθεωρητισμού).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή