Ζω με τα όνειρά μου. Ο,τι μου συμβεί στη διάρκεια της ημέρας, όταν κλείνω τα μάτια, ο εγκέφαλός μου το αναπλάθει. Ξανά από την αρχή. Παίζει σαν παιδί. Φτιάχνει σκηνές, κάνει μοντάζ, μπλέκει μεταξύ τους υλικά καταχωνιασμένα σε μέρη που ούτε καν ήξερα ότι υπήρχαν. Κάποιες φορές νιώθω σαν να βλέπω ταινία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ