Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία είναι γνωστή πέρα από τις Βρυξέλλες. Ενίοτε μοιάζει αφόρητη. Οταν όμως μια επιλογή γίνεται απόφαση, παίρνοντας το πολυπόθητο «πράσινο φως», δεν έχει πια σημασία ο τρόπος και ο χρόνος με τον οποίο οι ευρωπαίοι ηγέτες έφτασαν σ’ αυτή. Για καλή μας τύχη, ήμασταν πολλές φορές οι ευνοημένοι τέτοιων αποφάσεων. Αυτή τη φορά, όμως, η ενεργοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά την επόμενη μέρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η ουσιώδης στήριξη στις οικονομίες των κρατών – μελών, μια επιλογή που δεν κάμφθηκε παρά τις ισχυρές αντιδράσεις της μειοψηφίας, δείχνει πως οι Βρυξέλλες αποφάσισαν να γυρίσουν σελίδα. Η προηγούμενη δεκαετία, με όλες τις προκλήσεις της, χτύπησε την καρδιά του ευρωπαϊσμού και το στοίχημα της αλληλεγγύης, πάνω στο οποίο χτίστηκε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Μετρώντας αντίστροφα πλέον για το τέλος του 2020, η ΕΕ δείχνει πως όσοι συνέχισαν να την εμπιστεύονται δεν έκαναν λάθος: όχι μόνο εξασφάλισε την ίση πρόσβαση όλων στα εμβόλια που έρχονται, αλλά με το Ταμείο Ανάκαμψης που ενεργοποιείται προσφέρει ίδιες οικονομικές ευκαιρίες σε όλες τις χώρες που την απαρτίζουν. Στρέφει την προσοχή της στην επόμενη γενιά Ευρωπαίων, εκείνων που θα κουβαλούν αυτή την πανδημία ως επώδυνη ανάμνηση.
Η κυβέρνηση οφείλει να αρπάξει την ευκαιρία που της δίνεται, μια ευκαιρία που δεν είχαν οι προηγούμενες. Η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει στο έπακρο τους πόρους που θα έχει στη διάθεσή της. Μαζί με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να επεκτείνει το πρόγραμμα στήριξης, αφήνοντας αμετάβλητα τα επιτόκια, το 2021 μπορεί να γίνει μια πραγματική προσπάθεια ανάκαμψης, που θα βγάλει τη χώρα από τον φαύλο κύκλο των συνεχών κρίσεων. Αρκεί να υπάρξει η σωστή διαχείριση.
