Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Οπως δείχνει η εμπειρία της Ουρουγουάης, ο μετασχηματισμός των χρηματοοικονομικών συστημάτων των αναπτυσσόμενων χωρών, προκειμένου να ενισχυθεί η κοινωνική ένταξη, θα απαιτήσει πιο τολμηρές πολιτικές, πιο φιλόδοξους στόχους και δημιουργικές λύσεις. Εάν αυτά τα μέτρα επιτρέπουν σε όλους να έχουν πρόσβαση και να επωφελούνται από χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, τότε η χρηματοδότηση δεν μπορεί πλέον να είναι μια βρώμικη λέξη.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες μπορεί να αποτελεί πρόκληση να πείσουμε τους ανθρώπους ότι η χρηματοπιστωτική δεν είναι κακή λέξη και ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι απαραίτητα ένας διεστραμμένος μηχανισμός που εξυπηρετεί μόνο τους πλούσιους και στέλνει τον εθνικό πλούτο στο εξωτερικό. Τα βασικά ερωτήματα είναι τι είδους χρηματοοικονομικό σύστημα θέλουμε και τι μπορεί να γίνει για να το επιτύχουμε.
Τα πιο περιεκτικά και προσβάσιμα χρηματοπιστωτικά συστήματα αυξάνουν την οικονομική ανάπτυξη, μειώνουν τη φτώχεια και τις ανισότητες και ενισχύουν την κοινωνική ένταξη. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις μπορούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην επίτευξη αυτών των αναπτυξιακών στόχων εφαρμόζοντας ενεργά πολιτικές οικονομικής ένταξης.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να υποστηρίξουν τις χρηματοπιστωτικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας (fintechs) και τους θεσμούς μικροχρηματοπιστωτικής (MFI) με πολιτικές που ενθαρρύνουν την ανάπτυξη χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, οι οποίες δίνουν έμφαση στους κοινωνικούς στόχους. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει επίσης να διερευνήσουν τρόπους βελτίωσης της συνεργασίας μεταξύ αυτών των νέων παικτών και των παραδοσιακών χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Η επέκταση της πρόσβασης σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες βέβαια δεν ενισχύει απαραίτητα την κοινωνική ένταξη, όπως δείχνει η πρόσφατη εμπειρία της Ουρουγουάης και άλλων χωρών της Νότιας Αμερικής.
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα ψηφιακά εργαλεία εκτενέστερα για να αποκτήσουν βαθύτερη γνώση των σημερινών και δυνητικών πελατών και να τους προσφέρουν προσαρμοσμένα προϊόντα. Και για να μη δεχτούν πλήγμα οι πελάτες χαμηλού εισοδήματος, οι δανειστές θα πρέπει να επινοήσουν νέες προσεγγίσεις εκτιμώντας την προθυμία των πελατών τους να αποπληρώσουν τα χρέη και να προσφέρουν περισσότερες διευκολύνσεις αναχρηματοδότησης όταν επιδεινώνονται οι οικονομικές συνθήκες. Οι διαρθρωτικές αλλαγές στα χρηματοπιστωτικά συστήματα των αναπτυσσόμενων χωρών που χρειάζονται για την ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης θα απαιτήσουν δημιουργικές λύσεις. Με τον τρόπο αυτόν οι χρηματοδοτήσεις δεν θα αποτελούν πλέον κάτι που δημιουργεί αρνητική έννοια.
Ο Ανιμπαλ Πελούφο είναι οικονομολόγος στην τραπεζική ένωση της Ουρουγουάης, την Asociacion de Bancarios del Uruguay (AEBU)
