Βάγκνερ στο Haus Wahnfried: Christian Thielemann, Camilla Nylund, μέλη της Ορχήστρας του Φεστιβάλ του Μπαιρόιτ, Deutsche Grammophon

Η πανδημία χτύπησε και τα μεγάλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Ανάμεσά τους και εκείνο του Μπαϊρόιτ έξω από το Μόναχο, εκεί που ο Βάγκνερ έχτισε ο ίδιος τη μοναδική του όπερα που θα ήταν και η πρώτη κατάλληλη να αντέξει στις σκηνικές απαιτήσεις των έργων του: η σκηνή της σχεδιάστηκε (και) με κριτήριο το να μπορούν να περάσουν από αυτήν άλογα την ώρα της παράστασης. Υπήρξε όμως και μία ανταμοιβή για όσους, από κάθε μέρος της γης, έχασαν την ετήσια σύναξή τους στο Μπαιρόιτ – αλλά εξίσου και για κάθε άλλον. Αυτή η ηχογράφηση στο Haus Wahnfried. Ο Βάγκνερ έπρεπε να χτίσει και ένα σπίτι για να μένει, κοντά στην όπερα. Αυτό είναι το Haus Wahnfried όπου πέρασε σημαντικά χρόνια, αν και όχι το τέλος του, που τον βρήκε να ζει στις όχθες της λίμνης της Λουκέρνης στην Ελβετία. Αυτό το μοναδικό σπίτι, που όμοιό του δεν υπάρχει, χτισμένο επίσης με τις δικές του οδηγίες, στέγασε την ηχογράφηση που περιέχεται σε αυτή την έκδοση και προέρχεται από τη συναυλία της 25ης Ιουλίου που άνοιξε το, μειωμένο φέτος, Φεστιβάλ. Ο Christian Thielemann, η σοπράνο Camilla Nylund και μέλη από την Ορχήστρα του Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ ερμηνεύουν εδώ το «Ειδύλλιο του Ζίγκφριντ» και τα «Wesendonck Lieder». Από αυτή την άποψη ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία, καθώς αυτά τα έργα δεν είναι όπερες και δεν έτσι ακούγονται μέσα στο θέατρο του Μπαϊρόιτ, όπου με εντολή του Βάγκνερ τίποτε άλλο δεν μπορεί να παιχτεί. Τίποτε, εκτός, κάποτε, από Μπετόβεν…

Μπετόβεν: Σονάτες για πιάνο, Γιος βαν Ιμερζέλ, Alpha, 3 cd

O Ιμερζέλ είναι ένας από τους πιο ουσιαστικούς μουσικούς της εποχής μας για τα παλιά πληκτροφόρα, ενώ έχει εξίσου αποδείξει την αξία του και ως μαέστρος. Ερμηνεύει εδώ μία σειρά από σονάτες του Μπετόβεν με απαράμιλλη φυσικότητα. Ολα κυλάνε σαν να μη χρειάζεται προσπάθεια να συμβεί αυτό: πρόκειται για γνώρισμα των σπουδαίων μουσικών. Αν υπάρχει όμως μια εντυπωσιακή ιδιαιτερότητα σε αυτές τις ηχογραφήσεις, είναι αυτή που ο ίδιος ο Ιμερζέλ τονίζει: το πιανοφόρτε που χρησιμοποιεί κάνει θαύματα στα χέρια του παράγοντας ήχο εντελώς μοναδικό, απόλυτα πειστικό, σε πλήρη αντίθεση με αυτό που συμβαίνει συχνά με όσους ευαγγελίζονται τα όργανα εποχής και τον τρόπο με τον οποίο αυτά πρέπει να παίζονται. Αν και φέτος βρισκόμαστε σε πρωτοφανή πληθώρα εκδόσεων Μπετόβεν λόγω της επετείου που σύντομα τελειώνει, η συμμετοχή του Ιμερζέλ με αυτές τις ηχογραφήσεις κάποιων από τις πρώτες και μεσαίες σονάτες σε ένα εξαίσιο αντίγραφο του Christopher Clarke από ένα Walter των αρχών του 19ου αιώνα, έχει τη δική της εντελώς ιδιαίτερη θέση. Αλλωστε, τα Walter ήταν από τα πλέον αγαπημένα του ίδιου του Μπετόβεν. Ασφαλώς για κάποιο λόγο.