Δεν νομίζω να υπάρχει ημερομηνία ιδρύσεως κόμματος που να έχει μπει στο πολιτικό εορτολόγιο όπως η 3η του Σεπτέμβρη που ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ. Να παίζει ρόλο η Διακήρυξη του Κινήματος; Η μετέπειτα πορεία στην κυβέρνηση της Αλλαγής; Ο ιστορικός ηγέτης του Ανδρέας Παπανδρέου; Ολα μαζί ασφαλώς παίζουν τον ρόλο τους ώστε η 3η του Σεπτέμβρη να έχει καταγραφεί στην ιστορική και λαϊκή μνήμη. Αλλά και κάτι άλλο. Το ΠΑΣΟΚ ήταν ο πρώτος πολιτικός πυρήνας που γύρω του συγκέντρωσε μετά από τα χρόνια κυριαρχίας της δεξιάς παράταξης, το προοδευτικό κομμάτι του λαού που απεγνωσμένα περίμενε μια τέτοια στιγμή. Η συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα είχε στην αντίληψη και νοοτροπία της την ιδιοκτησία της χώρας κι επομένως την αποκλειστική χρήση της εξουσίας. Το κατάφερνε με ιδιαίτερη ευλυγισία και πολυποίκιλες μεταμορφώσεις με τα σχετικά απεχθή και μαύρα  συμπαρομαρτούντα. Στο τέλος – ευτυχώς – και μετά μια στρατιωτική δικτατορία με εθνική απώλεια τη βόρεια Κύπρο – δυστυχώς -, φτάσαμε στην προεδρευομένη δημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου και προσανατολισμού. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αντιθέσεις στους κόλπους της Δεξιάς όλα αυτά τα χρόνια, αλλά η εξουσία ήταν πάντα εκεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ