Υπήρχε ένας νόμος δια του οποίου περιωρίζετο ο αριθμός των εισερχομένων εις την νομικήν σχολήν φοιτητών. Ο νόμος οφειλόμενος εις την κυβέρνησιν των φιλελευθέρων, κατηργήθη υπό του ηθικού ρυθμού. Κατηργήθη δια ν΄αντικατασταθή με άλλον – ακριβώς τον αντίθετον. Αντί να περιορισθή ο αριθμός των εισερχομένων, περιορίζεται ο αριθμός των εξερχομένων από το πανεπιστήμιον. Ετσι εις τους αποφοίτους της νομικής δεν χορηγείται άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Περιορισμός ακατανόητος και άδικος απέναντι νέων επιστημόνων οι οποίοι μοχθήσαντες να σπουδάσουν καταδικάζονται εις σκληράν ανεργίαν.