Λένε ότι η απόσταση από τα γεγονότα – χρονική και συναισθηματική – είναι το δίχτυ ασφαλείας που χρειάζεται ο συγγραφέας. Είναι κανόνας τόσο για τη λογοτεχνία (στην «Ελευθερία» του 2010 ο Τζόναθαν Φράνζεν γράφει για τις ΗΠΑ του 2004) όσο και για το δοκίμιο. Από την άλλη, ήταν μάλλον αναμενόμενο ότι θα κυκλοφορούσαν βιβλία για την πανδημία που ζούμε. Οχι μόνο από τον παροιμιακό συγγραφικό ναρκισσισμό – υπάρχει και αυτός – όσο από την ανάγκη να μετουσιωθεί ο φόβος. Δεν διαθέτουν όλα δίχτυ προστασίας. Αρκετά προέκυψαν από αυτοματισμό, άλλα επέλεξαν να υποστούν τη βάσανο της διαψευσιμότητας πριν καν ολοκληρωθεί η κρίση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή